Ημιτελής εικόνες.-

Δημιουργός: Ματσικοβίτης, Γιώργος Κύρου

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ο σκοτεινός παγανιστικός μου πόθος
υπαγορεύει ν' ανοίξω μια πλατιά τομή στη σύγχρονη εποχή.
Τραγικά πράγματα ξεπροβάλλουν είναι μόνο κακές στιγμές.
Εξακολουθώ να ζω μ' αυτές τις ημιτελής εικόνες
τα μάτια κι ψυχή μου είναι αποσπασμένη μακριά σε άλλες εποχές.

Θα έρθει μια μέρα που το ανθρώπινο γένος θα έχει μαραθεί σαν φυτό
κι ο λαμπερός ήλιος στο διάστημα θα μοιάζει με σβησμένο πυρσό.
Θα έρθει μια μέρα που ο κόσμος θα είναι κρύος και ζοφερός
μεγάλη σκιά θα περιβάλλει τη σφαίρα
κι η άνοιξη δεν θα επιστρέψει.

Η νεκρή γη θα συνεχίσει να περιστρέφεται για πάντα χωρίς ειρήνη
στις σκιές ψηλαφώντας οι άνθρωποι μοναχικοί χωρίς τραγούδι και προσευχή
Μόνη, με τα αγαπημένα της πλάσματα στο στήθος της ακουμπισμένα
σαν μάνα που βαδίζει απελπισμένη με τα νεκρά παιδιά μέσα στην κοιλιά της.
Ούτε μια πόλη όρθια... Ερείπια και η ειρήνη θα σταθούν πάνω σε νεκρούς ώμους.
Από εκεί ψηλά το μαύρο βουνό θα την κοιτάζει με μια βουρκωμένη έκφραση.
Κι η θάλασσα θα είναι ένα σκληρό κομμάτι σκοτεινού πάγου.

Κι οι άνθρωποι θα ονειρεύονται πάνω στα ιπτάμενα καράβια τους
τους γαλανούς ωκεανούς, το γαλανό ουρανό και τα πράσινα λιβάδια.
Και θα περάσουν χρόνια πολλά και μέχρι ο ήλιος να γίνει ξανά φωτεινός
το ιπτάμενο πλοίο θα προσσεληνωθεί μετά το κάλεσμα των μεγάλων Θεών
για να ζήσουν οι εναπομείναντες στα σωθικά της κούφιας σελήνης
που για χίλιους αιώνες οι άνθρωποι νόμιζαν ότι ήταν φυσικός δορυφόρος.

Γιατί δεν ήταν τίποτα άλλο από ένα αρχαίο μαυσωλείο άλλων πολιτισμού.
Θα κοιτάξουν ο ένας τον άλλον ζητώντας κατανόηση για τόση άγνοια
θα ονειροπολούν τη Γη σαν ένα κήπο γεμάτο τριαντάφυλλα και όμορφες πόλεις
ποτάμια δάση και λιμνοθάλασσες τρέφοντας την ελπίδα να ζήσουν ξανά
στο γαλάζιο πλανήτη τους.


Θεσσαλονίκη 6 Ιουνίου 2022

Δημοσίευση στο stixoi.info: 06-06-2022