Η νεκρή Γη.-

Δημιουργός: Silesiani, Μπάμπης Ιωάννου

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Θα έρθει μια μέρα που το ανθρώπινο γένος
θα έχει μαραθεί σαν αποξηραμένο φυτό,
ο παλιός ήλιος στο διάστημα θα είναι
ένα άχρηστο κάρβουνο ένας σβησμένος πυρσός
ένας μικρός κόκκινος γίγαντας.

Θα έρθει μια μέρα που ο κρύος κόσμος
θα μοιάζει με βαθιά ζοφερή σιωπή
μια μεγάλη σκιά θα περιβάλλει τη Γη
όπου η άνοιξη δεν θα επιστρέψει
κι η νεκρή Γη σαν τυφλό μάτι
θα συνεχίσει να κινείται αλαζονικά
στις σκιές και τη συμφορά του απέραντου κενού.

Ο γαλάζιος πλανήτης θα γίνει σταχτή
χωρίς τραγούδι ,χωρίς προσευχή ,
χωρίς ανθρώπων αναπνοή
μόνος με τ' αγαπημένα του πλάσματα νεκρά
καταδικασμένος σε κουρασμένη περιστροφή
ούτε μια πόλη όρθια, ερείπια παντού καταστροφή.

Από εκεί ψηλά η γκρίζα μπάλα ψυχρή μοναχική
θα την κοιτάζει με βουρκωμένη έκφραση
πρώτη φορά η ψυχρή σελήνη θα συγκινηθεί,
ίσως η θάλασσα να μην είναι τίποτα άλλο
από ένα σκληρό κομμάτι πάγου σκοτεινό και κρύο
κι έτσι στενοχωρημένη στη σκληρότητά της
μόνη η γκρίζα μπάλα θα ονειρεύεται τις γαλάζιες θάλασσες
τα πράσινα δάση και δε θα έχει καμιά επιθυμία
γύρω της να περιστρέφεται στο αιώνιο κρύο
γιατί θα γίνει κι αυτή ένα παγωμένο μαυσωλείο .

Μάταια οι εκλεκτοί διασωθέντες γατζωμένοι
στα σιδερένια πουλιά τους ανεβασμένοι
θα θελήσουν να πλησιάσουν κι αυτοί
θα χαθούν όπως χάθηκαν όλοι πλανήτες
κι αποσκίρτησαν από την αιώνια
αρμονική ελλειπτική περιστροφή.

Κ οι πόλεις οι άνθρωποι οι βράχοι ,οι θάλασσες οι ποταμοί
θ' ακούγεται μόνο της απελπισίας τους η κραυγή
των χαμένων ψυχών σαν την αλλόκοτη βοή της μαύρης τρύπας
που είναι ο μοναδικός λυτρωμός στην παραζάλη
γιατί περνώντας τα υπολείμματα από την άλλη
ίσως αναγεννηθούν σ' εφαρμογή
του τρίτου παγκόσμιου νόμου της αναγέννησης.

Τίποτα πίσω δεν θα μείνει όλες οι σφαίρες
του νεκρού ήλιου μαζί κι αυτός θα περάσουν
από το μπλέντερ της αναγέννησης
η δύνη θα τα παρασύρει όλα,δε θα μείνει τίποτα
από τις ηδονικές κατοικίες των μοντέρνων Λατίνων
και τα καραβάνια των σκληροτράχηλων Βεδουίνων
ακόμη κι οι χιονοσπηλιές των Εσκιμώων θα καούν
και μετά θα εξαϋλωθούν μαζί με τους αρχαίους ναούς
με τους επιβλητικούς γοτθικούς καθεδρικούς ναούς .

Μαύροι κίτρινοι και λευκοί θα κοιτούν
αγκαλιασμένοι τον κίνδυνο αμείλικτος να πλησιάζει
και θα ζητούν συγχώρεση γι αυτά που έπραξαν
και γι αυτά που προσδοκούσαν για τους επιγόνους
θα περιστρέφονται γύρω από τον άμοιρο πλανήτη
μέχρι να σβήσει το φως και μετά θα πέσουν κι αυτοί
όπως οι έκπτωτοι άγγελοι της συμφοράς
στη στρογγυλή αφιλόξενη Γη και θα γκρινιάζουν
σαν μια χορωδία θρήνου για τον πλανήτη
που ήταν κάποτε όμορφες πόλεις ποτάμια λίμνες
κι ένας κήπος γεμάτος με φυτά και ζώα.

Άλλοι θα πέσουν σε ποτάμια,
άλλοι θα κρυφτούν σε δάση και λιμνοθάλασσες
τα χωράφια δε θ' ανθίσουν και τα λιβάδια θα ξεραθούν
κι αργότερα θα παγώσουν θα μείνουν οι άνθρωποι νηστικοί
μέχρι να εξοντωθούν από τη μεγάλη λάμψη της έκρηξης
και από τον ανυπόφορο παγετό
κι οι άνθρωποι μεταξύ τους τότε θα τρώγονται
σα λυσσασμένα σκυλιά αδελφός εναντίον αδελφού
γυναίκες θα εξοντώνει η μια την άλλη.

Οι στενόμυαλοι έμποροι θα επωφεληθούν
άσκοπα και αδιάκοπα θα συνεχίσουν να αισχροκερδούν
τα κέρδη τους όμως θα καταστούν άχρηστα
γιατί τα χάρτινα χρήματά τους θα ζεσταίνουν
τ' ατελείωτα κρύα βράδια τους μέχρι η πυρά να σβήσει
και τότε λευκά κόκαλα θα περικυκλώνουν τη στρογγυλή Γη
κι από τη φλόγα των ανθρώπων τίποτα δε θα μείνει.


Θεσσαλονίκη 12 Ιουνίου 2022

Δημοσίευση στο stixoi.info: 12-06-2022