Περί λόγου και ποίησης.-

Δημιουργός: Τυρταίος, Τυρταίος Γεωργίου

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Όταν ο λόγος μου κλείνεται σε χαρτί με μορφοποιημένη μελάνη
χάνει την δύναμη της άμεσης επικοινωνίας, γίνεται προσωπικός μοναχικός λόγος.
Η φωνή και ο λόγος είναι το αίμα της ζωής.
Αν οι νευρώνες δεν εξυπηρετούν το σθένος του συναισθήματος
υποκύπτουν στην ανυπαρξία της πέτρινης ζωής.
Το ίδιο συμβαίνει και με το λόγο
αν το περιεχόμενο του λόγου δεν επιβεβαιώνεται,
τότε ο λόγος είναι ανύπαρκτος.
Τα δεμένα χέρια πληγώνονται στην προσπάθεια τους να ελευθερωθούν.
Αλίμονο δεν υπάρχει πεπερασμένη ποίηση υπάρχει τρέχουσα ποίηση,
το ποίημα είναι η στιγμή και καθώς δεν υπάρχει άσηπτος τοκετός
δεν υπάρχει και διαφανής λόγος η παθογένεια του υποκειμενισμού στη γραφή
είναι απόρροια της ελλειμματικής κοινωνικότητας των ποιητών και των ποιημάτων τους.
Αναρωτιέμαι πόσοι διαβάζουν αυτά που γράφω, πιθανόν λίγοι ίσως κανένας,
μπορεί να μην είμαι καλός.
Ξέρω λίγους ανθρώπους να διαβάζουν και πολύ λιγότερους να διαβάζουν ποίηση.
Γνωρίζω υπάλληλο μεγάλου βιβλιοπωλείου που με θεωρεί “ειδική περίπτωση”
όταν βλέπει να ψάχνω για βιβλία με ποίηση. Οι περισσότεροι αδιαφορούν.
Η κοινωνία αντιμετωπίζετε με σχολιασμούς και κριτική ανταπόδοσης.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 20-06-2022