Η αμαρτία ανθρώπινη και η συγνώμη λύσις

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Χωρίς άλλα λόγια, σας ευχαριστώ.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μου είπαν για τη συγχώρεση
κι` είπα, είναι το άγιο,
έσκυψα και γονάτισα, είπα
θνητή ψυχή μου.
Οι σκέψεις γίνανε βροχή
και ένα συγνώμη ευχή μου!!!

Συγχώρεση των ζωντανών, φως στην οικουμένη
σαν έρχεται μες στη νυχτιά, στ` άσπρα ντυμένη.
Συγνώμη! και συγχώρεση!, ένα λευκό ξωκλήσι
όλα τα κρίνα του γιαλού και των θεών η κρίση.

Το μεγαλείο εαυτού, άσπρα πουλιά, σμήνη
και ύψωμα! στα άγια, σε κείνον που τη δίνει!
Καρδιά, ψυχή, δεμένη κόμπο στο σκοτάδι
συγνώμης, τα διαμαντικά, της ανθρωπιάς σημάδι!

Μια πληγή αόρατη, δεμένα τα σχοινιά
συγχώρεση στο πέλαγος, δυο λεύτερα πανιά.
Βάρος και αμαρτία στα στήθια του πληγή
συγχώρεση, όταν δοθεί, αστείρευτη πηγή.

Πηγή, νάμα, αγιασμός, στα μάταια της ζήσης
Η ΑΜΑΡΤΙΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΚΑΙ Η ΣΥΓΝΩΜΗ ΛΥΣΙΣ.
Όποιος την έχει άστρο του, ψυχή βαθιά την αυγή
συγχώρεση ο ορισμός, φυλακισμένου η κραυγή.

Συγχώρεση δεν είναι του θεού και της μεγάλης κρίσης
μέσα στ` ανθρώπινα κερί , όμορφα για να χτίσεις.
Τα επίγεια τα καθημερινά, των ψυχών που κλαίνε
νέκταρ στα δυο χείλη, σε συγχωρώ!! που λένε.

Συγχώρεση, χάδι, γιορτή, μια σοδειά χρυσάφι
αμαρτωλών και ταπεινών, στα τόσα μας τα λάθη.
Συγχώρεση του γυρισμού!!, σαν φύγει το φεγγάρι
συγχώρεση, κρίνο ζωής, στου καθενός το μαξιλάρι.

21-6-2022
Αδαμοπούλου Γεωργία

Δημοσίευση στο stixoi.info: 21-06-2022