η εκδικηση της θεουσας Δημιουργός: tabasco0, Νίκος Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info Ειναι 60αρα θεουσα.8 χρονια προσπαθω να την πηδηξω με γραφει στο μουνι της.εβαλα γοητεια.
της απηγγειλα σαιξπηρ λιβαδιτη νερουδα.την πληρωσα.την πηγα με το αγριο.πηρα τον πουλο
οταν καταλαβα οτι με τον τροπο μου δεν θα γινοταν τιποτα αρχισα να διαβαζω θρησκευτικα βιβλια.να πηγαινω μαζι της στην εκκλησια.εφτασα να κανω θρησκευτικο τουρισμο στα Ιεροσολυμα μαζι της. βρηκα το μαστιγιο που ειχα αγορασει για να δερνω μια πρωην μου
κι αυτομαστιγονομουν μπροστα της για να της δειξω την απεχθεια μου στην υλη ετσι επιτελους αρχισε να ερχεται σπιτι μου
και δεν με φοβοταν πια.ενα βραδυ καθομασταν στην ταρατσα του σπιτιου μου και μιλουσαμε για την μετεμψυχωση οτι δηλαδη αλλαζουμε σωματα μεχρι την ολοκληρωση μας την πληροτητα μας.
Της ειπα οτι κι εγω παλια για τον ιδιο λογο αλλαζα γυναικες με ειπε βλασφημο.μαλακα ειπα απο μεσα μου και πηρα το μαστιγιο κι αρχισα να χτυπιεμαι μεχρι να ματωσω
η διαφορα;τωρα αρχισα να χτυπαω τον πουτσο μου σατανικο σχεδιο ε;θελω να πω πηγα με τα νερα της προσπαθωντας να την μπλοκαρω ποιος ειναι ποιος τι ειναι τι
εκεινη μου αρπαξε το μαστιγιο απο τα χερια πηρε στα χερια της τον πουτσο μου σαν να ηταν πληγωμενο σπουργιτι και το εχωσε στο στομα της σαν να ταν μια φωλια.Ετσι ασχετη που ηταν εβαλε δοντια
αλλα αυτο με εφτιαξε ακομα πιο πολυ.Οταν ειδε να μεγαλωνει γουρλωσε τα ματια
εδω να αναφερω πως ηταν παρθενα και πως ηταν ο πρωτος πουτσος που εβλεπε στην ζωη της.
Σε ενα λεπτο ημουν πυραυλος.Της εβγαλα την μπλουζα.Της εβγαλα το σουτιεν.Ειχε μικρα βυζια με μεγαλες σκουροχρωμες ρωγες.Την ειδα που εκανε τον σταυρο της καθως τις πιπιλαγα τις ρουφουσα τις δαγκωνα τις χουφτωνα τις εδινα μικρες σφαλιαριτσες.Αρχισα να γινομαι πιο τολμηρος και της ανασηκωσα λιγο την φουστα που ηταν μεχρι τους αστραγαλους.Εφτασα μεχρι τα γονατα.Αυτην την ξανακατεβασε.Ξαναπροσπαθησα.Αυτη την φορα εφτασα μεχρι τα μπουτια.Την ξανακατεβασε.Με ιωβια υπομονη επανηλθα.Εφτασα μεχρι την κιλοτα.Την παραμερισα κι αγγιξα το μουνακι της.Αρχισε παλι να σταυροκοπιεται.Ηταν υγρη ετοιμη.Της εβγαλα την φουστα την κιλοτα.Εκεινη σαν υπνοτισμενη εδειχνε νοητικα να ειναι αλλου.Γονατισε και στηριξε τα χερια της σε μια καρεκλα.Αρχισε να προσευχεται.Δεν αντεχα αλλο.Μπηκα μεσα της απο πισω αργα γλυκα.την ειδα που ετρεμε.οι τριχουλες τις ειχαν ανασηκωθει.αρχισα να την ξεσκιζω.περασα τα πανδινα συμμαχησα με τον σατανα για να την πηδηξω αλλα αξιζε.Γαμαγα μια ιδεα το πνευμα της.Εβγαλα τον πουτσο μου και τον οδηγησα στον πρωκτο της.Εκλαιγε.Απο την καυλα;απο την ταπεινωση;απο τις τυψεις;απο ολα μαζι;αδιαφορο.ο πουτσος μου απο κοκκινος απο τα αιμματα εγινε καφε απο το σκατο της.Οι σοφοι μιλουν για την αιωνιοτητα.Οι τρελοι που μικροι καθονταν στο σχολειο τελευταιο θρανιο και δεν σκαμπαζαν απο μαθηματικα γευονται απληστα τις στιγμες σαν σταγονες της βροχης που ερχεται να διακοψει τον ηλιο του καλοκαιριου.Εχυσα σαν φυσητηρας στην αδουλευτη κολαρα της.Εκεινη σηκωθηκε και πηγε στον καναπε που ηταν η τσαντα της.
Μες στο χασιμο μου σταματησα να την παρατηρω κι εκλεισα τα ματια γερνοντας το κεφαλι πισω.
Μεταφερθηκα στο πατρικο του μακαριτη του πατερα μου.Στην πισω μερια εκει που ηταν τα κυπαρισια που λατρευα απο μικρος.Ειδα τα σκυλια που ηταν δεμενα.Κυνηγοσκυλα.Ειδα τον εαυτο μου μικρο.Πλησιασα προς τα σκυλια.Εκεινα με μυρισαν κι αρχισαν να γρυλιζουν.Μετα γαυγιζαν σαν δαιμονισμενα.Πηρα απο κατω πετρες κι αρχισα να τα πετροβολω.Τοτε λυθηκε το ενα κι ορμησε κατα πανω μου.Αρχισα να τρεχω.Με προλαβε.Γυρισα το κεφαλι μου κι ειδα το σαγονι του να μπηγεται στο ποδι μου.Ο πονος ηταν αφορητος.Τοτε σκεφτηκα πως ειχα κλειστα τα ματια.Αν τα ανοιγα ο πονος θα εφευγε.Τα ανοιξα.Ειδα την θεουσα να κραταει στα χερια της ενα ψαλιδι.Επισης ειδα τον πουτσο μου κομενο απο την βαση και πεταμενο στο πατωμα μεσα σε μια λιμνη αιματος.
"Μωρη καριολα τι εκανες;"Της ειπα.Δεν θα ξεχασω ποτε το βλεμμα της.Ηταν τοσο γαληνεμενο τοσο ηρεμο τοσο ομορφο.Επρεπε να ξεπερασω το σοκ .αυτα συμβαινουν καθε μερα.σκεφτηκα να παρω τον πουτσο μου να παω σε ενα νοσοκομειο να μου το κολλησουν καπως.Σκεφτηκε πως το οργανο του Σατανα επρεπε να το εξαφανισει.Ηταν πιο γρηγορη.Πηρε τον πουτσο μου που ειχε κανει χαρουμενες καμποσες γυναικες ανοιξε την πορτα και βγηκε εξω.Την ακολουθησα καθως πηρα ενα τισερτ προσπαθοντας να σταματησω την αμορραγια."Μωρο μου τρελαθηκες;Της ειπα
τρεχοντας γυμνος στο κατοπι της."Ας το ξεχασουμε-ελα μην εισαι μαλακισμενη".Εκεινη ετρεχε γυμνη βγηκε στο πεζοδρομιο και σταματησε μπροστα απο εναν υπονομο.Μια λαμπα της δεη εφεγγε απο πανω ετσι μπορουσα να δω το προσωπο της.Εμοιαζε σαν δαιμονισμενη."Δεν θα τολμησεις"της ειπα.Αρχισε να καγχαζει.Δεν ηταν αυτη.Δεν μπορει να ηταν αυτη.Θεε αν υπαρχεις ριξε ενα κεραυνο να την καψεις την καριολα σκεφτηκα.Μπα.Πλεον ο πουτσος μου επλεε σε εναν υπονομο της Αθηνας.Τα ποντικια θα εκαναν τσιμπουσι.Αυτο ηταν το τελος ενος ενδοξου εραστη απο τα χερια μιας αρρωστημενης παρθενας.
Η θαλασσα ειναι διττη γι αυτο σου αρεσει οπως η γυναικα οπως η ζωη.Βλεπεις προσπαθω να φιλοσοφησω αφου δεν μου εμεινε τιποτα αλλο να κανω.Εχω εκδωσει 2 βιβλια απο τοτε που πλεον εχασα με βιαιο τροπο τον ανδρισμο μου.Εχω σωληνακι για να κατουραω στην θεση του πουτσου μου εχω απομονωθει σε μια καλυβα στην θαλασσα.Καποιος ερχεται μια φορα το μηνα και μου φερνει προμηθειες.Τα βιβλια μου εχουν γινει μπεστ σελλερ και ζω απο αυτα.Τις απαραιτητες επικοινωνιες μου με τον εκδοτη μου με τον λογιστη μου κ.α γινονται μεσω zoom.Μπορω να ζησω απλα κοιτωντας την θαλασσα πινοντας και γραφοντας.Εχω συχνη επικοινωνια με μια 16χρονη που εμαθε την ιστορια μου απο τα αυτοβιογραφικα βιβλια μου.Ειναι μουναρος.Θελει να ερθει στην καλυβα μου.Της ειπα οτι ειναι πολυ μικρη και αυτη μου λεει οτι ειμαι πολυ μαλακας.Τι να με κανεις εμενα της λεω.Επεμενε λεγοντας μου οτι εχω ακομα τα χερια μου την γλωσσα μου.Μαλακισμενη μικρη.Θα εχει να το λεει μετα στους φιλους της.Πηδηχτηκα με εναν συγγραφεα χωρις πεος σε μια καλυβα διπλα στην θαλασσα.Θα γινω κατι σαν αξιοθεατο.Θα γινω κινκι.Η ανθρωπινη διαστροφη ειναι ανεξαντλητη.Θα κανω την καλυβα αντρο ακολασιων παλι.Θα γραψω 3ο βιβλιο με τις εμπειριες μου και μετα 4ο.Ο Μαρκησιος ντε σαντ θα ειναι προσκοπος.Ολα για καποιο λογο γινονται.Η ιστορια θα με μνημονευει.Αντεργκραουντ κυκλοι θα ασχοληθουν μαζι μου-σαδομαζοχιστικα σαιτ θα παρουν το ονομα μου.Πορνογραφικα στουντιο θα θελησουν να γυρισουν ταινιες μαζι μου.Το φρικιο νο 1,2,3...Η γλωσσα του φρικιου 5,6,7,Το αριστερο χερι του φρικιου 21,22.Το δεξι χερι του φρικιου 12,13,14.Κι οταν πλεον με ξεζουμισουν.Οταν δεν θα προκαλω σοκ και δεος θα με παρατησουν στην αβασταχτη μοναξια μου.Κι εγω μαθημενος στα φωτα της δημοσιοτητας δεν θα μπορεσω να ανταπεξελθω.Τα βιβλια μου θα μενουν στα αζητητα και κανεις δεν θα δινει δεκαρα για μενα.Ενα σουρουπο θα χτυπησει η πορτα.Εγω ηδη πιωμενος δεν θα εχω το κουραγιο να ανοιξω.Η πορτα θα ανοιξει και θα ειναι αυτη.Η θεουσα.Αυτη που μου εκοψε τον πουτσο με το ψαλιδι.Ηρθε να αποτελειωσει την δουλεια.Στο χερι της θα κρατα ενα περιστροφο."Καντο μωρο μου" θα της πω.Η πρωτη σφαιρα θα σφηνωθει στο τζαμι και καθως θα θρυμματιζεται θα ακουστει ο δευτερος ο τριτος ο τεταρτος πυροβολισμος.Οι σφαιρες θα καρφωθουν στο σωμα μου.Καθως θα ψυχοραγω θα σκεφτω πως αμετακλητα θα εξακριβωσω αν εχω ψυχη αν φευγει κι αν φευγει που σκατα παει.Αν εχω αδικο θα καω στην κολαση.Αν εχω δικιο θα εξαυλοθω στην ανυπαρξια.Το μελλον προβλεπεται δυσοιωνο. Δημοσίευση στο stixoi.info: 29-06-2022 | |