Της ψυχής…

Δημιουργός: FRACTALS, ΕΥΤΥΧΙΑ

Δικό σου TAS, ότι κατάλαβα…αν κατάλαβα…ένα ευχαριστώ για την αφιέρωση….

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Την επανάσταση σου βιώνω. Εκεί στην άκρη
των δακτύλων σου, που πολλές νύχτες βουτάς
στο αλκοόλ ,να μουδιάσει η αφή σου, να περισώσει
ότι περίσσεψε απ΄ την εποχή των φθαρμένων σου τζιν.
Στις πλατείες και στους δρόμους μοναχός κατηφορίζεις
,βαμμένος κόκκινα_ έτσι κατάλαβα_ τον δικό σου Γολγοθά.
Να ανυψωθείς σε άλλο επίπεδο ερωτικών προσδοκιών
που γίναν στάχτη κάτω από την γλώσσα, σε κρεβάτια του ΄70.
Άναρχα τσαλακωμένα τα κίτρινα σεντόνια των σκέψεων σου
που ευωδιάζουν άθελα χώμα της άνοιξης σε μπετόν και αγκαλιές
του πουθενά. Επέλεξες και όμως ματώνεις , δε στο συγχωρώ ,
όχι με αυτή την ένταση όχι με αυτά τα μάτια του γκρεμού που
κοιτούν τους περαστικούς σαν δέντρα φυλλοβόλα.
Και αυτή η περιέργεια για την ψυχή των γυναικών _ματαιοπονείς_
ακατονόμαστα ωραία άσχημες φράσεις στον αντίλαλο σου πλανώνται.
Τις αρπάζω ,τις κοιμίζω ναι ,και ταξιδεύω στην αυλαία των
ξεχασμένων πόθων σου….
…αναζητώντας αγκαλιά να ανθήσουν άδικα σε νυφίτσες πρόστυχα
βαμμένες….μα η αγνότητα σου προεξέχει απ΄ τις λέξης σαν την
άχνα της ελευθερίας σου. Απλώνω τα χέρια προς το μέρος σου ,
τα μεθυσμένα σου μηνύματα βρήκαν τον στόχο ….σου απλώνω τα χέρια,
στις εθνικές οδούς της μοναξιά σου σβήνω τις λευκές γραμμές…
…σιωπώ και ακούω την σιγή σου.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 20-09-2006