Ο φάρος

Δημιουργός: Skylight, Σταμάτης Βαρσάμος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Στο πέτρινο μου ακρωτήρι αγναντεύω,
εγώ κι οι γλάροι που φυλάμε την ξηρά.
Ένας απόκληρος και χρόνια ξεχασμένος,
με μόνο χρέος να ανάβει μια φωτιά.

Εδώ στο φάρο μου απλά παρατηρούσα,
πως μανιασμένα τον χτυπά η τρικυμία,
δεν είχα όνειρα, ούτε συχνά είδα πλοία,
είχε γεμίσει η καρδιά μου με ανία.

Μα μία μέρα σα κι αυτές που φτάνουν οι Ερινύες,
ήρθαν να με δικάσουνε κι μείναν σιωπηλές.
Ατάραχες κι ακλόνητες, τρομακτικές στην όψη,
απέναντί μου στάθηκαν κι αλλάξαμε σιωπές.

Έτσι με τιμωρούσανε για τις “κενές” μου μέρες,
κι εγώ από φόβο ακίνητος… Έμενα στις σιωπές.
Τότε με βρήκε ο άνεμος, ζωγράφισε στον ήχο
«είν’ η ζωή μόνο στιγμές, που αύριο θα ‘ναι χθες»

Τ’ άκουσα ανασηκώθηκα, πήρα κρασί και θειάφι,
τις Ερινύες άφησα να κάτσουν στη σιωπή,
Ξεκίνησα το δρόμο μου απ’ άλλο μονοπάτι,
και τώρα περιπέτεια καινούρια ακολουθεί…

Σύντομα κάπου σ’ ένα δάσος θα βρεθώ,
και θα φαντάζομαι το φάρο αναμμένο,
Κάτω απ’ τα αστέρια να χαζεύω το κενό,
και τον αέρα απ’ τα δέντρα θα ανασαίνω.

Είναι η ζωή μια περιπέτεια στο χρόνο,
κι αν κάτσεις μέσα, στην ουσία δε θα ζεις,
πρέπει να αδράξεις τη ζωή να την γεμίσεις,
και να αισθάνεσαι, ό,τι εσύ μπορείς.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-07-2022