προσευχη Δημιουργός: tabasco0, Νίκος Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info Ο μεσος ανθρωπος ειναι καταθλιπτικος.Γεννηθηκε ειτε σε μια καταπιεστικη οικογενεια ειτε σε μια παντελως αδιαφορη.Αποφασισε να σπουδασει για να μην του τα πρηζουνε και για να φυγει απο το σπιτι.Ο γαμος του σταδιακα οδηγηθηκε σε μια ησυχη απελπισια(που τραγουδαγαν κι οι Floyd). Τα παιδια ηταν το τελειωτικο χτυπημα στην οποια του αντιδραση.Ειχε ερωμενη που την πηδαγε καθε Πεμπτη.Καθε Σαββατο επινε 2 μπυρες σε μια αγγλικου τυπου παμπ με τους επισης βολεμενους φιλους του.Ειχε σκυλο καλωδιακη τηλεοραση εξοχικο και αυτοκινητο 8 χρονων.Δεν χρωσταγε.Μια φορα τον χρονο εκανε τσεκ απ.Μπορουμε να πουμε πως ο μεσος ανθρωπος ηταν καταθλιπτικος εξαιτιας του περιβαλλοντος του.Ηταν ας πουμε ερασιτεχνης καταθλιπτικος.Σε αντιθεση με τον επαγγελματια καταθλιπτικο που το "προβλημα" ηταν μεσα του ο εαυτος του κι οχι το εξω ο περιγυρος του χωρις βεβαια να αποκλειεται και ενας συνδιασμος.Αλλα το βασικο ζορι ηταν μεσα του.Κατι δεν πηγαινε "καλα" μεσα του.Κατι ειχε χαλασει.Κατι ειχε σαπισει.Κατι του γαμουσε την μανα και δεν ηξερε τι.Τον πλακωσαν στην χημεια και τα ψυχοφαρμακα και τον παραμυθιασαν πως καποια ουσια λειπει απο τον εγκεφαλο του κι επρεπε να παραχθει με τεχνητο τροπο.Του ειπαν πως η ιδεολογια του οτι αγαπουσε κι οτι μισουσε οτι φοβοταν κι οτι ενιωθε αποστροφη ηταν η συμπτοματολογια του.Και να σου οι συνεδριες ψυχοθεραπειες οι ομαδες με αλλους σαν κι αυτον.
Βεβαια η επιτροπη ΚΕΠΑ που για ενα ψωροεπιδομα δεχοταν να τον δουν 3 ψυχιατροι για 3-4 λεπτα και να τον εκριναν ικανο να παρει ή οχι το επιδομα.Να του δωσουν ενα χαρτι που θα επικυρωνε πως ηταν και με την βουλα ψυχακιας και πως κατα 67% ηταν αναπηρος δηλαδη κατα τα 2/3.Σκεφτοταν πως το 1/3 ηταν το πουλι του το ενα νεφρο η καρδια τα ποδια νεκρα δεν χρειαζονταν αφου δεν σηκωνοταν απο το κρεβατι ή την καρεκλα.Φυσικα κατι τετοιο ηταν υπεκφυγη.Σιγουρα το θεμα ηταν στο μυαλο του και τα συναισθηματα του.Το μυαλο του λειτουργουσε περιεργα και δεν ειχε συναισθηματα ή ειχε και δεν τα εκδηλωνε.
Υπαρχει και μια δευτερη διαφορα μεταξυ του μεσου καταθλιπτικου του θεσει καταθλιπτικου απο τον φυσει καταθλιπτικος.Ο πρωτος δεν αρνειται την χαρα την διασκεδαση την ηδονη-θελει ικανοποιηση απλα δεν την βρισκει (που λενε κι οι Stones)αλλα δεν σταματαει να την γυρευει. Ο φυσει καταθλιπτικος ειναι αποκωμενος απο τον εξω κοσμο.Εχει κλειστει ισως για προστασια ισως γιατι μονο εκει μπορει να υπαρχει εχει οξυγονο να αναπνευσει-εξω πνιγεται ειναι σαν το ψαρι στην στερια.Εχει εθιστει στον πονο την θλιψη την απογνωση που τις θεωρει σαν τις μονες φυσικες καταστασεις του ανθρωπου.Φτανει δηλαδη αθελα του σε μια θρησκευτικη εμπειρια οπου η οδυνη ειναι το ευαγγελιο του και το αυτομαστιγωμα η δικαιη τιμωρια του.
Καποιος μπορει διαβαζοντας αυτες τις γραμμες 2 πραγματα.Ή οτι δεν υπαρχει χαρα ευτυχια γαληνη ή υπαρχει αλλα για καποιο λογο ο ανθρωπος δεν μπορει να φτασει σε αυτην.Βασικα ο πολιτισμενος ανθρωπος δεν μπορει να φτασει σε αυτην.Ο ανθρωπος των μεγαλουπολεων τερατων αλλα και αυτοι που ζουν σε μικροτερους οικισμους κωμοπολεις χωρια που απλα μιμουνται τον μεγαλο αδερφο.Καποιος παλι ο ιδιος ισως μπορει να σκεφτει μα καλα να παρουμε τα βουνα;Αυτην την λυση προτεινεις;Δεν προτεινω τιποτα.Εγω απλα αναδεικνυω παθογενειες του συστηματος κι ο καθενας ας κανει το κουμαντο του.Στην πραγματικοτητα ημαστε κυριως αβοηθητοι στην δινη του συμπτωματικου του τυχαιου του απροβλεπτου.Ισως αυτο να ειναι και το τελευταιο μας αποκουμπι-οτι δηλαδη οσο και να βαζουμε κατω τα δεδομενα δεν μπορουμε να προβλεψουμε τα μελλουμενα.
Αν ρωτατε την γνωμη μου τιποτα δεν ειναι μονο θετικο.Τιποτα δεν ειναι μονο αρνητικο.Σαν μανιοκαταθλιπτικος οταν εγινε η διαγνωση σκεφτηκα κατι του στυλ "γαμωτο ειμαι τρελος ποια γυναικα θα βγει ραντεβου μαζι μου;"Οταν κατακαθησε η σκονη βρηκα την αυτοκυριαρχια μου και ειπα οκ μου ετυχε αυτο θα μπορουσε να ηταν κατι αλλο.Βεβαια για 4 χροονια απομονωθηκα.Ηθελα τον χρονο μου για την καινουργια μου μεταμορφωση.Ακουγα μουσικη εβλεπα ταινιες.Αργοτερα σκεφτηκα οτι αυτο που εκανα ηταν πολυ παθητικο.Τοτε για πλακα αρχισα να παταω τα πληκτρα στο λαπτοπ.Εγραψα κατι που εμοιαζε με ποιημα.Μαλλον δεν εμοιαζε καθολου με ποιημα αλλα ηταν κατι-η πρωτη ενδειξη επαναφορας επαναπροσεγγισης του κοσμου.Δεν γραφεις κατι για να το διαβασεις εσυ.Θες να το μοιραστεις.Να υπαρχη αλληλεπιδραση.Ετσι λοιπον αρχισα να γραφω.Καποιοι που με διαβασαν ειπαν οτι ειμαι καλος καποιοι αλλοι ειπαν οτι ειμαι ασχετος αταλαντος και να παω να γαμηθω.Εγω ημουν καπου στη μεση.Συνεχισα.Αυτο ειναι το μυστικο.Οτι και να συμβει να συνεχιζεις.Εχουν εκδοθει 2 βιβλια μου.Μου φαινεται απιαστο ονειρο.Αν δεν ειχα αρρωστησει δεν θα ειχα απομονωθει δεν θα ειχα ψαχτει με τον εαυτο μου να τον γνωρισω να δω τελικα σε αυτην την γαμημενη ζωη τι μου αρεσει να κανω δεν θα εγραφα ποτε.
Τελικα ισως η αληθεια κρυβεται καπου στην μεση.Η ζωη μας τροφοδοτει με θλιψη κι εμεις ανταποδιδουμε.Τι σημασια εχει τι ξεκινησε πρωτο;Σημασια εχει οτι συμβαινει.Και σαν φιλοσοφοι του πουτσου που ειμαστε
λεμε οκ μαγκες ας μαθουμε να ζουμε στα σκατα ωσπου η βρωμα πια να μην μας ενοχλει-τι ωραιο τι ποιητικο!Και τωρα ας ψαξω να βρω μια ωραια ατακα εναν ωραιο επιλογο να νιωσω καυλας και να περιμενω τα σχολια στο στιχοι.ινφο που γραφω πως καλα τα γραφω αλλα οπως κι εγω περα απο παχια λογια δεν μπορουμε να κανουμε τιποτα ειμαστε καταδικασμενοι σε κινουμενη αμμο οσο πιο πολυ κουνιομαστε αντιδρουμε τοσο πιο πολυ βυθιζομαστε.Βγαζουμε λοιπον τον σκασμο μενουμε αδρανεις κοιταμε μονο την δουλεια μας και καθως αργα αργα βυθιζομαστε προλαβαινουμε μεχρι και να προσευχηθουμε. Δημοσίευση στο stixoi.info: 10-08-2022 |