Ένα νούφαρο στη λίμνη

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλημέρα φίλοι μου, ως κι` η ίδια βαριέμαι!! να γράψω το ίδιο, σας φιλώ.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πόσο πολύ αγαπήσαμε
τις αγκινάρες στην αυλή,
τις ροζ αμυγδαλιές
τη φουντωτή μας τη μουριά.

Κι` ύστερα περάσαν χρόνοι
κι` αγαπήσαμε ξανά και ξανά,
ένα κόκκινο τριαντάφυλλο
ένα νούφαρο στη λίμνη.

Κι` αγαπήσαμε τη πλανεύτρα
με τις κόκκινες βαρκούλες
και τα πυροφάνια,
που λάμπαν σαν τα άστρα.

Κι` έπειτα, έπειτα αγαπήσαμε
δυο ρόδινες πατουσίτσες,
δυο μικρά χεράκια!!
το φεγγάρι που είναι δικό μας.

Κι` αγαπήσαμε, αγαπήσαμε
τα ασήμια του μαλλιά
και τη γλυκιά του τη γλώσσα,
για πάντα.

Κι` αγαπήσαμε ω! πόσο αγαπήσαμε
τα μελαχρινά μουτράκια,
πίσω από τα σύρματα,
λες κι` έκαναν εγκλήματα.

Αγαπήσαμε, αγαπάμε, θα αγαπούμε
τις βιόλες, τα βιολιά, τα βιολοντσέλα,
σε μια αίθουσα, με άλικα βελούδα,
ένα βαλς που μας πηγαίνει στα ουράνια.

Κι` όλοι πολύ αγαπήσαμε
ένα άσπρο χαρτί ιχνογραφίας
που ακουμπάμε πάνω την αλήθεια,
ακουμπάμε σαν νεράκι τη ζωή.

19-8-2022
Αδαμοπούλου Γεωργία

Δημοσίευση στο stixoi.info: 19-08-2022