αποκαλόκαιρο

Δημιουργός: Αγιοβλασιτης, Aναστασιος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μετράει τις μέρες του κι αυτό το καλοκαίρι....
λίγες απέμειναν το τέλος πλησιάζει .
Κάτι στα μέσα μου λυγάει και μαραγκιάζει ...
σαν διψασμένη λυγαριά το μεσημέρι .

Ο ήλιος φαίνεται χλωμός κι αποσταμένος ....
Αργεί να βγει και φεύγει γρήγορα στη δύση .
Των αενάων διαδρομών ψάχνει τη λύση ...
στο μεγαλείο της παράστασης δοσμένος .

Της θάλασσας η φορεσιά  αργοσκουραίνει ...
τ' αραιωμένα της θωρώντας ακρογιάλια .
Σαν τ'αδειανά  παρατημένα μανουάλια...
όταν  το χρώμα των κεριών δεν τα γλυκαίνει.

Έχει αρχίσει κι ο αγέρας να δροσίζει ...
Έπαψαν πια ναναι ανέμελα τα βράδια .
Του φθινοπώρου μας κεντρίζουν τα σημάδια ...
και του χειμώνα η προσμονή  μας φοβερίζει

Πεπερασμένα της ζωής τα καλοκαίρια...
και φεύγουν γρήγορα σαν όλα τα ωραία.
Ύμνοι παράφοροι στη λύρα του Ορφέα ... 
Ευχές χαμένες μια νυχτιά με πεφταστέρια .

Δημοσίευση στο stixoi.info: 04-09-2022