Απόσταση

Δημιουργός: Vincent

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Είναι ήρεμα εδώ στην αμμουδιά
Τα ρούχα μου από μαύρα έχουν γίνει γκρι
Το πρόσωπο και τα μαλλιά μου είναι γκρι
Από τις μακρινές συμπληγάδες
- που κάποτε με συνέθλιβαν-
ακούγεται μόνο ένα ήπιο, διακοπτόμενο, του αέρα βουητό

Στο δρόμο χαιρετώ γνωστούς μου
Που κάνουν πως δε με γνωρίζουν
Και δεν με χαιρετούν, γυρνάν αλλού το βλέμμα
Μέσα στην πρόσφατη νέα μου φτώχεια,
Το μυαλό μου επιτέλους ξεμπλέκεται
Από τους σύνθετους κόμπους της παλιάς δολοπλοκίας

Δεν κατάφερα τίποτα, δεν είμαι και κανένας σημαντικός
Τα χρήματα ποτέ δεν αρκούν για να περάσει ο μήνας
Και το εντυπωσιακό μου αυτοκίνητο, το πολυτελές μου γραφείο
Κλειδωμένα και ξένα, όπως ξένα μου φαινόντουσαν στην αρχή

Είμαι όμως ήρεμος και ευγνώμων,
Ατσούμπαλα και πρόωρα χαρούμενος
Με αποτυχίες γεμάτες μικρές χαρές
Και ξέρω, πως ακόμα και αν κάτι έχασα,
Και πως ακόμα και αν χάνω ύποπτα συχνά τελευταία
Γίνομαι αδέξια, ξανά, ο εαυτός μου

Επιστρέφει σιγά σιγά στο μυαλό μου
Εκείνη η περιζήτητη από τα νιάτα μου
Ήσυχη, κρύα, λίμνη

Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-09-2022