οάσεις

Δημιουργός: Αγιοβλασιτης, Aναστασιος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Άδειασαν πάλι της καρδιάς οι κυψελίδες ...
που μέρες τώρα είχε η χάρη σας  γεμίσει .
Τις χαραγιές το γιατρικό σας είχε σβήσει...
και της ζωής είχε φουντώσει τις ελπίδες .

Όμορφες μέρες στη σκιά σας φροντισμένες...
Οι πυρωμένες δεν τις άγγιζαν ακτίνες.
Γοργά καράβια με ατσάλινες καρίνες...
για τρικυμίες και μπουρίνια διαλεγμένες.

Κι ήταν ακόμα πιο εξαίρετα τα βράδια...
Mές τη σιωπή ,ν'ακούς της νύχτας το λυράρη.
Κι από ψηλά να κάνει κύκλους το φεγγάρι ...
σαν να πετάς στου παραδείσου τα λιβάδια .

Δεν είν' ο τόπος που χε τόση ομορφάδα ...
ούτ' ο καιρός ,το συναπάντημα κι η φύση .
Είναι ο νους που όλ 'αυτά τα είχε ντύσει ...
με της δικής σας παρουσίας την ικμάδα .

Έρημος άνυδρη τα ύστερα τα χρόνια ...
που λίγο -λίγο της στερεύουν οι οάσεις .
Βάλε σημάδια στο λαβύρινθο σαν φτάσεις ...
και μην γυρεύεις στο χειμώνα χελιδόνια .

Δημοσίευση στο stixoi.info: 18-09-2022