Το σκοτεινό χαμόγελο.-

Δημιουργός: Επίκτητος, Πάρις Πλατανιώτης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Είσαι το σκοτεινό χαμόγελο που κουβαλάς τη ζωή και τους εφτά μελλοντικούς θανάτους σου δεν είναι η μοναξιά
αλλά η τρέλα που διαμορφώνει το χαρακτήρα σου.

Οι μύθοι κάνουν τους ανθρώπους τυχερούς
όταν βγάζουν γέλιο ,σαρκασμό κι ελπίδα.
Η δημιουργία και η αμνημόνευτη ομίχλη στο βάθος σε κατακλύζουν όταν παίρνεις το μονοπάτι προς το πουθενά
επιλέγοντας την άνοιξη της σκιερής γης στα μάτια σου ,
σαν αφήνεις το σπίτι σου εγκαταλελειμμένο.

Αλήθεια, δεν θα είσαι γυμνός μέσα στα ερείπια
και τα συντρίμμια της ζωής
ούτε θ' αφήσεις τις αποκαλύψεις σου
να μεταφερθούν στη θάλασσα
και στον καθρέφτη της σάρκας σου
που χτίστηκε από αρχιτέκτονες του πνεύματος
κι από πολεμιστές που γέρασαν
ξεχασμένοι σε πόλεμο που δεν επιθυμούσαν
και ύψωσαν καράβια να φύγουν από τους ανθρώπους
για να πηδήξουν στην εκκόλαψη και τη δυστυχία.

Πόση φωτιά χρειάζεται ν' αποτεφρώσει ένα πτώμα
που χάθηκε μια νύχτα μετά από το ουρλιαχτό μιας απώλειας;
Τόση ηθική τόση σοφία από τον απολιθωμένο οργασμό!
Έχω κλάψει για κάθε καρφί που σταυρώνει τη γενιά μου κάθε μέρα,
έχω κλάψει δίπλα σου ,έκλαψα διαβαίνοντας μεγάλες ερήμους,
βουνά, ακρωτήρια, κόλπους, νησιά, ωκεανούς,
ζωντανές και νεκρές θάλασσες.

Η ποιητική μου κραυγή, η πεζή μου κραυγή μιλάει
με γλώσσα λιτή και γραμμική για τον άνθρωπο και τη ζωή.
Εσύ, ο αστερισμός μου ,το ακατέργαστο πράσινο διαμάντι ,
που προέκυψες από το σύμπλεγμα αμέτρητων μετεωριτών,
εσύ που ορίζεις το χρόνο μου τοποθετώντας τον
την επέτειο γέννησής μου και την ημερομηνία θανάτου μου
στην ατζέντα σου

Πόσο αίμα χρειάζεσαι για να χρωματίσεις τα ποτάμια
να δώσεις ονόματα σε πράγματα που δεν κατάφερες να ονομάσεις
αυτά που θα προέρχονται από το κέντρο του κόσμου μας,
από το κέντρο της ψυχής και της σάρκας μας.

Θεσσαλονίκη 22 Σεπτεμβρίου 2022

Δημοσίευση στο stixoi.info: 23-09-2022