Αρτένης

Δημιουργός: professorark, Κωνσταντίνος Αρβανίτης

Καλό ξημέρωμα και καλό Σαββατοκύριακο σε όλες και σε όλους.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Κει που κορφές απ' τις αγριέλες, τις χολάτες
δίνουνε χάδια σ' ουρανό σωστό ζαφείρι,
κάποιος αρτένης, με στηθάμι τεμπεσίρι,
πετά αργά, με λιοβολιά, στου γραίγου πλάτες.

Αδιάφορος για τις στεριές π' αφήνει πίσω,
τ' αντίδρομο, της όστριας, ξεφηφά, τ' αγέρι,
υπόμονα, τραβά για τόπους που δεν ξέρει,
μονάτος, κι είναι σα να λέει, "δεν θα γυρίσω".

Ασπέδιστος από το κόρφιασμα της μέρας
κι από τη θλίψη που κεντί στον πόντο χύνει,
το κύμα, π' άνεμος ξυπνά, για να ξεκρίνει,
άλλο δεν έχει απ' αφρό, στα χτένια ξέρας…

Δεν τον παθιάζουν τα τραβηχτικά νησάκια,
οι πετραμήθρες, π' αφροθάλασσα στολίζουν,
την πεταξιά του, γλυκονείρατα ορίζουν,
για τ' αρμυρόχνωτα, τ’ αβέρτα, μελτεμάκια.

Δυχτιάρικα καταφρονεί αρματωμένα,
π' ολημερίς συχνοβολτάρουν στα ριχτίμια,
και ψαρεφτές, που λεν, πετώντας μια βλαστήμια,
"βρε συ που πας, με τα φτερά θεριακωμένα;"

Τα φορτηγά, από ψηλά, αποθαμάζει,
που συνηθάν φαρδιά πελάγη να οργώνουν,
τι, κι οι γοργόνες πιο πολύ σ' αυτά ζυγώνουν,
μπάλσαμο να 'βρουν για το μύχιο τους μαράζι…

Τραγούδι κάντιο θα 'θελε σ' αυτές να σύρει,
μα η φωνή του είν' απόκοσμη και στράνια,
ως βυζαχτάρικου οπού μερώνει σπάνια,
σαν μάνα του, αγκάλης, τ' αρνηθεί, χατήρι…

Αξίζει, μόνο, με μιαν άλλη ν' αρμονίσει,
με μια σπασμένη, από σπίρτο και ρεφούζιο,
κάποια βαθιά, από μπουράσκας το κομφούζιο,
καβραντισμένη, που να έχει λαχταρήσει…

Τότες, θα βρει κάποιο λαγούμι να στρεχιάσει,
σε ντρένια ξέρα, που θα μοιάζει-του ρηγάτο,
και με κουστούδι κάποιας θάλασσας βιμπράτο,
σκλιτάδα νια, αρτένηδων, θα ετοιμάσει…

Ο κόσμος του θα είναι τ' ουρανού αγκάλη
κι ανεμοσκόρπιστο της θάλασσας κουλούπι,
μες στη μπουνάτσα, με αδράχτινο σουλούπι,
θα καρτερεί για θεριακών τον πεντοζάλη.

Μα, ίσως, κάποτες, τον όρκο να πατήσει,
και στη στεριά, π’ απάριασε, ν' απογυρίσει,
στη νησοπούλα που τον είχε αναστήσει,
και σε γλαριά, αναμεσίς, θράσιος να ζήσει…

Αν πράξει έτσι, λίγα, θα πρέπει να προσμένουν
τα γυαλοπούλια, πως σε δαύτα θα μοιράσει...
Αυτά που έζησε, αυτά που 'χει περάσει,
λέγονται μόνο σ' όσους πίσω δεν ξεμένουν...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 30-09-2022