Αντίο Αντρέα … Δημιουργός: KTiNoS Αντίο Αντρέα … Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info Θυμάμαι τον Κυρ Αντρέα
στα 80 του, καθισμένο στη αυλή του σιδερένιου σπιτιού του.
(Ναι είχε ένα σιδερένιο σπίτι στο Χαλκούτσι από λαμαρίνες , που με καμάρι έλεγε ότι το είχε
Ηλεκτροσυγκολλίσει μόνος του)
Πάντα είχε ένα βιβλίο κάπου εκεί γύρω και κραγιόνια που έκανε ζωγραφικές με την εγγόνα του.
Ήταν βετεράνος της αντίστασης. Είχε τραβήξει τα πάνδεινα κι όμως είχε πάντα ένα χαμόγελο για όλους μας.
Μέχρι τον Ιούνιο που μας πέρασε δεν είχε χάσει διαδήλωση και συχνά πήγαινε εκδρομές με τον σύλλογο βετεράνων (ΠΕΑΕΑ).
Τι ήλπιζε ο Κυρ Αντρέας στα 80 του ?
Τι τον έσπρωχνε στη γνώση και στους κοινωνικούς αγώνες ?
Πίστευε άραγε ότι θα προλάβει να αλλάξει τον κόσμο ?
Δεν θα το μάθουμε ποτέ.
Ο Κυρ Αντρέας έφυγε προχτές.
Το γεγονός αυτό με πείραξε πολύ.
Θα μου λείψει το χαμόγελο του κάτω από το μουστακάκι του και κυρίως η έμφυτη και αναμφισβήτητη ευγένεια του.
Και η χειρότερη ατάκα που άκουσα ήταν …
- Ναι, ναι θα βρούμε πολλούς να μας αγαπάνε όσο αυτός …
Αντίο Αντρέα …
(που λέγανε και τα γεροντάκια της ΠΕΑΕΑ)
Δημοσίευση στο stixoi.info: 22-09-2006 |