Ολική επαναφορά

Δημιουργός: pennastregata, Αγάπη Μουνδριανάκη.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Κάποτε παίρνουνε τον λόγο οι στιγμές,
μικρές στιγμές που έμεναν χρόνια στην απ' έξω,
και αντηχούν στις πιο μεγάλες μου σιωπές,
σε αυτές που αλλού το το βλέμμα μ' έκαναν να στρέψω.
Τάχα πού χώρεσαν το τώρα μου, το χθες
και πού φοβόμουν για καιρό να επιστρέψω;

Πουλιά που φώλιασαν στη ράχη του καιρού,
γίνονται οι λέξεις που αναπαύονταν στο χώμα
και εσύ απορείς πώς του καλού, του πονηρού,
οι παντογνώστες δεν με σιώπησαν ακόμα.
Μα αγκαλιασμένες τώρα οι λέξεις και οι στιγμές
ηχούν εντός μου, στην ψυχή, στο νου, στο στόμα.

Κι αν με απορία αυτά τα γράμματα κοιτάς
και ψάχνεις νόημα σε ό,τι σου είναι ξένο,
πια δεν μ' αγγίζουν ούτε τα όπλα που κρατάς
ούτε το αιώνιο, κρυφό σου απωθημένο.
Είναι που πήραν πια το λόγο οι στιγμές
και οι λέξεις φτιάχνουν το δικό τους πεπρωμένο.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 18-10-2022