Αλισάχνη

Δημιουργός: professorark, Κωνσταντίνος Αρβανίτης

Καλό ξημέρωμα σε όλες και σε όλους

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Στα τρυφερά τα χρόνια μου, στην άσπρη πολιτεία,
το γάρμπος, το ξεχωριστό, της ώριας ροδοδάφνης,
με τσουχτερή γειτόνεβε οσμή της αλισάχνης,
που ξάφριζε, απ’ το γιαλό, η αύρα μ’ αγυρτεία.

Κι είχε η συντυχιά αυτή μια κάποια γοητεία,
μα στις καρδιές απλώνονταν, μαγνάδι της αράχνης.
Να ξανοιχτείς, σ’ εμπόδιζε, ψηλώματα να ψάχνεις,
μον’ των πολλών, σε στένεβε, να κάνεις τη θητεία.

Μες στο μυαλό χαράχτηκε, ωσάν βαθύ αυλάκι.
Στριφνό ‘ναι να σμιγαδεφτεί, με ίδρωτα αρμύρα.
της δάφνης, η ομορφάδα, που κρύβει το φαρμάκι.

Στη ζήση πια σαν συναντώ, του μόχθου λουλουδάκι,
με βάζει κει αντίσκομα, η συναγμένη πείρα,
να ξεψηφώ καλοθωριά, σαν πνίγει τ’ αγεράκι...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 25-10-2022