πεσμένα φύλλα

Δημιουργός: Αγιοβλασιτης, Aναστασιος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Γέμισε ο δρόμος κι η πρασιά πεσμένα φύλλα ...
Φθινοπωριάτικο  χαλί που χρυσαφίζει.
Σε όσα χάθηκαν ο νους μου τριγυρίζει ...
και μιά περίεργη με πιάνει  φαρμακίλα .

Δεν έχει μείνει σπιθαμή για να πατήσεις...
Κλειστές οι γράνες, πάκους φύλλα φορτωμένες.
Κοιτάζω αμήχανα τις στράτες τις κλεισμένες ...
και σε δυσάρεστες οδεύω αναμνήσεις.

Δεν μου αρέσει να πατώ πεσμένα φύλλα...
Νιώθω τον ήχο τους σαν δέηση ,σαν κλάμα ....
Κάτι σαν κύκνειο απελπισμένο άσμα ...
που μου ξυπνάει μία βαθιά ανατριχίλα .

Δεν θέλω τίποτα πεσμένο να πατάω ...
Πάντα χανόμουν μέσα στο "δρυός πεσούσης" .
Παλληκαρίσιες προτιμάω τις συγκρούσεις
και ολοφάνερα τα ύψη που πετάω.

Σύμβολα  χρό νι α  τα  φύλλα τα πεσμένα....
στο ποικιλόχρωμο του κόσμου περιβόλι .
Ευχή πολύτιμη , νάναι καλό το βόλι ....
για να μη μένουνε στο χώμα ξαπλωμένα.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 06-11-2022