χαρτί και μελάνι

Δημιουργός: Αγιοβλασιτης, Aναστασιος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Έγινε ο έρωτας  χαρτί ...
κι η πεθύμια έγινε μελάνι.
Χάθηκα στης άρνησης την πλάνη...
κι άρχισε να ρέει η γραφή.

Σαν τον Κεραυνό σε ξαστεριά...
έπεσε το σήμα της Φυγής σου .
Χάθηκε το φάος της αυγής σου...
και σιωπή απλώθηκε βαριά.

Κράταγες κλειστά τα στεγανά ...
και μηδενισμένες τις υπόνοιες .
Άοσμες νερόχρωμες κολώνιες ...
ζυμωμένες μες το πουθενά .

Όλα γκρεμιστήκαν μονομιάς...
κι  έγιναν ερείπια και σκόνη .
Σύρθηκ' η αγάπη στην αγχόνη ...
μιάς απελπισμένης ερημιάς.

Έγιναν αιώνες οι στιγμές ...
και δεν ξέρω τι να πρωτογράψω .
Δάκρυα δε βρίσκω για να κλάψω ...
και ας νοιώθω χίλιες μαχαιριές.

Μοιάζει να σταμάτησ' η ζωή ...
όμως ξέρω πως δεν είν αλήθεια .
Μολυβιές στου κόσμου τη συνήθεια...
Στάλες μέσ' του χρόνου τη ροή.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 11-12-2022