Τα άγια μας συναξάρια

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Το ποίημα αντιγραφή από το βιβλίο---Το κρυφό σημειωματάριο των ποιητών\6 εκδόσεις Πνοές λόγου και τέχνης, ευχαριστώ.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Αγάπησα τον ουρανό
σαν φέγγανε τ` αστέρια
κι` είχα όνειρο τρανό
να φύγω με τα περιστέρια.

Αγάπησα τη ξερή γη
που` χε μόνο ένα ανθάκι
κι` έψαξα να `βρω τη πηγή
και δρόμο για Ιθάκη.

Αγάπησα τον αποσπερίτη
την Πούλια, τα φεγγάρια
κι` έβγαλα απ` τον φεγγίτη
τα άγια μας συναξάρια.

Και χόρτασα μαύρο ψωμί
στα παιδικά τα χέρια
όταν έλεγαν οι άλλοι μη
εγώ μιλούσα με τ` αστέρια.

Αγάπησα δυο στρείδια
κολλημένα, ερωτευμένα
κι` έφυγα μακρινά ταξίδια
με κουρασμένα τρένα.

Αγάπησα κι` ήμουν παιδί
στο κήπο τη μικρή ροδιά
της μυγδαλιάς μας το κλαδί
στο τοίχο μας τη λευτεριά.

Και λάτρεψα τη γαλανή
ήθελα να της μοιάσω.
Στον ιστό υψωνότανε τρανή
λίγη περφάνια να `χω.

Ένα κυκλάμινο στο βράχο
μια αρμπαρόριζα στο χώμα
μια πένα για να γράφω
μες στης αυγής το χρώμα.

Κι` είπα θα ξημερώσει
στου Καζαντζάκη την αυλή
κι` είχα ελπίδα τόση
κάθε που ρχόταν Χαραυγή.

Έμεινε στα μαρμαρένια αλώνια
η καρδιά μου δια παντός.
Έβγαζε η ελιά μας κλώνια
κι` ήταν αφέντης ο λαός.

24-12-2022
Αδαμοπούλου Γεωργία

-----------------Σεβάχ ο θαλασσινός

Στο φιλντισένιο μου μαρκούτσι
γαλέρες έρχονται και πάνε
ρεσάλτα κανουνε οι μούτσοι
κι` οι πειρατές μεθοκοπάνε
στο καπηλειό το λιμανίσιο

Θάλασσα
πικροθάλασσα
γιατί να
σ` αγαπήσω

Σαρακηνοί και Βενετσάνοι
πιάνουν και δένουν στο κατάρτι
ελόγου μου τον καπετάν Γιάννη
το παλληκάρι τον αντάρτη
τον άντρακλα το πελαγίσιο.

Θάλασσα
πικροθάλασσα
γιατί να
σ` αγαπήσω.

Και εκεί στου μακελειού την άψη
δαγκώνω τα σχοινιά τα λύνω
και μα τον άγιο Κωνσταντίνο
όλους τους ρίχνω μες στη χάψη
δεμένους με τα χέρια πίσω.

Θάλασσα
πικροθάλασσα
πως να μην
σ` αγαπήσω.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 24-12-2022