Δίλημμα

Δημιουργός: professorark, Κωνσταντίνος Αρβανίτης

Χρόνια πολλά σε όλες και σε όλους.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ήτανε πάντα ξέμακρος, της μοναξιάς ταμένος,
και στ’ ουρανού το φάγγρισμα, χανόταν τ’ αποσπέρια,
μες στο κατακαλόκαιρο, μετρώντας πεφταστέρια,
και τ’ άπειρου γυρέβοντας, την άκρη ξυπασμένος.

Πάν’ απ’ τα μαύρα σύγνεφα, ο ήλιος ο κρυμμένος,
το τζένιο του σαγήνεβε, κι έψαχνε στ’ αγριοκαίρια,
την αχτιδιά, μαθαίνοντας, πως να βαστά στα χέρια,
ουρανοδόξαρων θωριές, την αγριμιά ζωσμένος.

Μα τώρα στ’ άδεια σούρουπα, τα πορφυροβαμμένα,
που σαβανώνει η ερμιά, βάνει μες στο μυαλό του,
δυο μάτια π’ απαρνήθηκε, στη γλύκα βουτηγμένα.

Κι ανερωτιέται των αητών, φτερά θεριακωμένα,
που ζήτησε, απ’ τη ζωή, αν ήταν για καλό του,
ή θα 'τανε πιο κόμοδα, των γλάρων, μουχλιασμένα...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 25-12-2022