Σε είδα στου μελανιού σημάδι

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλημέρα φίλοι μου, να είστε καλά, σας ευχαριστώ όλους.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σε είδα στις μικρές περιπλανήσεις
όταν έπεφτε θολό το βράδυ
κι` ακουγόταν στις ειδήσεις
τούτης πλάσης το σκοτάδι.

Σε είδα στις μακρινές τις λεωφόρους
που` χες τα χέρια αδειανά
κι` άκουγες για αειφόρους
κι` όλα γύρω σου κενά.

Σ` είδα μέσα στα σύρματα
κι` είχες ένα λυγμό στο βλέμμα
κι` είπα του κόσμου τ` ανομήματα
δεν ειν δικό μου θέμα.

Σ` είδα στη πέτρα, τη ξερολιθιά
κει που έσκαβες το χώμα,
σ` είδα σε μια γυροβολιά
να` χει η ζωή μου χρώμα.

Σε είδα, κοίταζες τα πουλιά
κι` είχες λαχτάρα τόση
να` χεις και συ ζεστή φωλιά
να λες, θα ξημερώσει.

Σε είδα στα μικρά τα λίγα
κι` είχες γαρύφαλλο στ` αυτί
σου είπα, για μέρη που δεν πήγα
σε μια πανανθρώπινη γιορτή.

Σ` είδα μες στο καθρέφτη
μέτραγες κάθε ρυτίδα
κι` όπως η αυλαία πέφτει
είχες στα στήθια μια αγκίδα.

Σε είδα στου μελανιού σημάδι
εκεί που μίλαγε η ψυχή
στου πρώτου έρωτα το χάδι
κι` είπα, ανθρώποι μοναχοί.

Σ` είδα στου πλάτανου κλαδί
που` χει δύναμη αετού
κι` όπως κι` αν έρθουν οι καιροί
λευκό κεράκι του θεού.

Το κράταγες για την αγάπη
φως, να` χει η οικουμένη
σε κοίταξα, τ` αγκάθι,
ανέμη έγινε που υφαίνει.

Στα τρυφερά μας βλέμματα
μάνα, μητέρα, σκέπη, θυσία
σαν βάφει ο ήλιος γέρματα
κι` είναι η αγάπη αγία.

26-12-2022
Αδαμοπούλου Γεωργία

Δημοσίευση στο stixoi.info: 26-12-2022