Ασωμάτων διάλογος

Δημιουργός: professorark, Κωνσταντίνος Αρβανίτης

Καλημέρα σε όλες και σε όλους.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

- Αυτή η λέξη, η Ναφούλ, τι είναι, τέλος πάντων; (Τ)
- Αγγέλου είναι όνομα, μετείχε των αχράντων... (Ρ)
- Ποτές, δεν το ξανάκουσα, δεν μου ‘φτασε στ’ αυτιά... (Τ)
- Πως θα μπορούσε; Σε κρατώ, μακριά απ’ τη φωτιά… (Ρ)
- Μην ήταν άγγελος κι αυτή, από τους ξεπεσμένους; (Τ)
- Ε; Ναι... Απ’ όσους έχει ο Σαμαήλ ξεγελασμένους… (Ρ)
- Κι αυτή, πως τα κατάφερε, να την εξαγοράσει; (Τ)
- Στον έρωτά του, έκανε, το νου της να τον χάσει... (Ρ)
- Κι εκείνος, την αγάπησε; Της είχε πεθυμιά; (Τ)
- Μόνο με τρόπο π’ αγαπάν, τα μοναχά κορμιά… (Ρ)
- Κι έφταν' αυτό για να πιαστεί, στα δολερά δεσμά του; (Τ)
- Ποτές, δεν της φανέρωσε, το βέρο τ’ όνομά του... (Ρ)

Όπου:
Τ: Ταρσισείμ (Ασώματο του 2ου τάγματος, της 2ης χορωδίας των αγγέλων)
Ρ: Ραφαήλ (Αρχάγγελος, θεωρούμενος ως ένας απ’ τους ηγέτες των Ταρσισείμ, ως άλλος φέρεται ο Μιχαήλ)
Σαμαήλ: Ο και Λούσιφερ (Εωσφόρος) επιλεγόμενος
Ναφούλ: Στα εβραϊκά, η πεπτωκυία, η ξεπεσμένη.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-01-2023