Και του φιλώ τα χέρια

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλημέρα φίλοι μου, να είστε καλά, σας ευχαριστώ όλους.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πέρασαν 18 μέρες από το χειρουργείο 18 μέρες
και πονούν αυτά τα άθλια ράμματα, στριφογυρίζω
στο κρεβάτι ψάχνοντας θέση να με πονούν λιγότερο.
Ξυπνάω τις νύχτες κι` όλο κοιτάζω τα ωραία μου μαλλιά,
σκέφτομαι, θα τα έχω σε δυο μήνες? πολύ πάρα πολύ
με πονάει αυτό δεν ξέρω πως θα το αντέξω, αν και
είδα στη Σταδίου ένα μαγαζί με καπελάκια μούρλια.
Τα πήγα αναπάντεχα καλά ως τώρα αφού δεν έχω
βυθιστεί σε καμιά καραμπινάτη κατάθλιψη, δεν έχω
γιατί είμαι δυνατή η μήπως επειδή σκέφτομαι το Γιάννη
και το Τάκη, που με γεμίζουν φιλιά όλη την ώρα.
Ο καλός μου ο Τάκης με κάνει μπάνιο και του φιλώ
τα χέρια, έγινε ειδικός στις γάζες τις αλλάζει σε χρόνο
τε-τε αριστοτεχνικά.
Μέρες καρκίνου λοιπόν στο σπίτι αυτού τρομερού
επισκέπτη και δεν φοβάμαι, δεν φοβάμαι γιατί αγαπώ,
τα λουλούδια στο βάζο, μοσχομυρίζουν, τις ορχιδέες μου
είναι κούκλες, τη Στέφι που έκανε χθες το σπίτι λαμπίκο,
Δημητρούλα που της ακουμπάω τα συκώτια μου στις 6
το πρωί, φίλη καρδιάς, φίλη ουσίας.
Από το Κόμμα δεν φάνηκε κανείς ούτε τηλεφωνικά, αν
ήταν για καμιά χρέωση θα έπαιρναν 10 τηλέφωνα, τι κρίμα!
μα δεν μου κάνει και εντύπωση, το να ανθρωπέψουμε
τον άνθρωπο μοιάζει θεωρία κι` όχι πράξη.
Περιμένοντας λοιπόν τις θεραπείες με φόβο θα έλεγα
ξενυχτώ γράφοντας σε εσάς τα φιλαράκια, γράφω επίσης
για το ότι όλα μπορεί να τα αντέξει ο άνθρωπος αν αγαπά
κι` αν τον αγαπούν, μια δοκιμασία ακόμα λοιπόν και θα
βγούμε στο ξέφωτο, μόλις ανέτειλε κι` ο ήλιος στην αετοφωλιά.

Υ.Γ Αυτό το καιρό έχω πολλές φορές σκεφτεί πόσο πολύτιμος είναι
ο σύντροφος, μήπως οι άνθρωποι δεν πρέπει να χωρίζουν με τόση
ευκολία.

5-1-2023
Αδαμοπούλου Γεωργία

Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-01-2023