Ατρωτη, τρωτή ψυχή

Δημιουργός: nefelinis

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ατρωτη, τρωτή ψυχή
η αλήθεια σου πικρή
μετανάστευσες πριν χρόνια
κι απ' του ήλιου τα σαλόνια
ήρθες, έπεσες στη γη
χαμηλοί οι πλειδονισμοί


πως λυπάσαι κάθε βράδυ
σαν η φλόγα σου ανάβει
δένεσαι στο σώμα ακόμα
συγγενεύεις με το χώμα
μα στα όνειρα ξεχνιέσαι
και τον Αδη απαρνιέσαι


δυνατά φτεροκοπάς
σαν τη λάμψη συναντάς
μακρινή ανάμνησή σου
σπάει για λίγο τη σιωπή σου
κι ύστερα χάνεσαι πάλι
στης ελπίδας τ' ακρογιάλι

Δημοσίευση στο stixoi.info: 24-09-2006