Κόντρα ρόλος

Δημιουργός: pennastregata, Αγάπη Μουνδριανάκη.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Έχω δυο πέτρες στην καρδιά,
μία βαριά και μια ελαφριά,
μ' είχαν δεμένη με κλωστή από μετάξι.
Η μια με κράταγε στη γη,
με έπαιρνε η άλλη κάθε αυγή
στους ουρανούς, που τα όνειρά μου με είχαν τάξει.

Που λέτε φίλοι μου εγώ
ήμουν βαρίδι και φτερό,
ένα αγκίστρι που πετούσε πριν βουλιάξει...
που όλα τα ψάρια συμπονά
και δόλωμα δεν τα κερνά
γιατί δεν θέλησε κανέναν να πειράξει.

Σαν μια βαρκούλα από χαρτί
που βυθιζόταν στα ΄'γιατί'
ξόδευα χρόνια και στιγμές σε κόντρα ρόλο
που με παγίδευε κουτέ,
παραιτημένε μου εαυτέ,
μόνη στους τόσους... και στα ζόρια πάντα σόλο.

Μα εντός μου ανθίζει το παιδί
που όσα η ψυχή του έχει δει
ποτέ δεν χώρεσαν στις κλίκες των μεγάλων...
κι όσα ποτέ δεν έχω πει,
θες από φόβο ή ντροπή,
τώρα ραγίζουν τα προσχήματα των άλλων.

Έχω δυο πέτρες στην ψυχή:
η μια μου δίνει αντοχή,
φάρος και άγκυρα στης θάλασσας το σώμα.
Και η ελαφρόπετρα του νου
με παίρνει στ' άσπρο του ουρανού
και στο γαλάζιο, που δεν χόρτασα ακόμα.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-01-2023