Με την οχιά στον κώλο

Δημιουργός: Πουρδαλάς Νικολαος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Δέρνει απ'τα τηλέφωνα, κι όλο γαμεί και σφάζει
Τη μοναξιά του να ξεχνά, να φύγει το μαράζι

Μισή μπουκιά σαλίγκαρος, στην τρίτη ηλικία
Τα γράμματα δεν έπαιρνε, κι άφησε τα θρανία

Τώρα πια ολομόναχος, μυρίζει τις πορδές του
Και τον χαρτζηλικώνουνε, αδέρφια κι αδερφές του

Να μη βρεθείς στο δρόμο του, τηλέφωνο θα πάρει
Και τσαμπουκάδες θα πουλά, για να γελούν κι οι γλάροι

Πιο ζόρικο κοτόπουλο, δεν ξαναείδε ο κόσμος
Που η πορδή του να θαρρεί, οτι μυρίζει δυόσμος

Δεν ξέρω εαν τα μάθατε, μα εγω θα σας ξηγήσω
Ποιά ήταν η ιστορία του, τ'αρχίδια να σας ψήσω

Λοχία τον εκάνανε, στο Πεύκο το μεγάλο
Όπως λοχία κάνουνε, ως και τον παπαγάλο

Την εξουσία χάρηκε, να έχει στις σειρούλες
Μα τόσο τον σεβόντουσαν, σα σώβρακο με βούλες

Όντας λοχίας το λοιπόν, καταδρομών μεγάλος
Στις χέστρες εδιέπρεψε, παλαίουρας μα κάλος

Φορώντας λοχιόσημο, καθάριζε πατάτες
Και στις σκοπιές τον στέλνανε, παρέα με τις γάτες

Και μια και δυο που φίλε λες, μία νύχτα ξεκινάει
Για νούμερο γερμανικό, τις μύγες να μετράει

Κι εκεί που εκαθότανε, όρθια κοιμισμένος
Τον πιάνει τσίρλα ξαφνικά, με του Θεού το μένος

Δε χάνει χρόνο ο μάστορας, το όπλο του πετάει
Κι αμέσως ξεβρακώνεται, κι αρχίζει να αμολάει

Μα αυτό που τον περίμενε, δεν ήταν ο εφοδεύων
Ήταν στο θάμνο μια οχιά, δίπλα στον αφοδεύων

Χρόνο δεν έχασε η οχιά, τον έβαλε στο μάτι
Μα αυτός κουράδες άφηνε, και που να ακούσει κάτι?

Του την πατάει τη δαγκωνιά,στην τριχωτή τη σούφρα
Κι αυτός απ'την τρομάρα του, τρέχει σα να'ταν Cupra

Επήγε σφαίρα στο γιατρό, με την οχιά στον κώλο
Και έγινε ρεντίκολο, ως και στον έκτο στόλο

Για τ'όπλο που παράτησε, τσίμπησε την καμπάνα
Κι ακόμα κάνει φυλακές, και τρώει κουραμάνα

Αυτά τα λίγα είχα να πω, για τούτο το διαμάντι
Που στη σοφία ξεπέρασε, ακόμα και τον Γκάντι
.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 15-01-2023