Ονειρεύεσαι, κρίνων τη γη

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Και αυτό από το ράφι! να μου είστε όλοι καλά.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τις στάλες που τρέξανε χθες
τις είδαν τ` αστέρια
κι` είπες, ψυχή μου μην κλαις
έχει η ζωή μας νυχτέρια.

Αν ψάχνεις φεγγάρια τρανά
γύρε γλυκά αποκοιμήσου
μην το πεις πουθενά,
πονάει απόψε η ψυχή σου.

Διπλώσου ζεστά σαν παιδί
τυλίξου στης νύχτας σκοτάδι,
όνειρο, απόψε να δει
παιδί που δεν χόρτασε χάδι.

Σαν ξυπνήσεις θα` ρθουν πουλιά
να σε πάνε μεγάλο ταξίδι,
να σου φτιάξουν και σένα φωλιά
ξυλαράκια ψυχής, για στολίδι.

Θα` ρθουν περιστέρια λευκά
γλυκά θα μιλάνε
πες τους δυο λόγια γλυκά
ψηλά θα σε πάνε.

Κοίτα τον ήλιο, το φως
η αδυναμία είναι κρίμα,
της ανασφάλειας τροφός
και εσύ εύκολο θύμα.

Πάρε μολύβια, χαρτάκι λευκό
κάτι αστείο να γράψεις,
κράτα καλά μυστικό
ένα ψέμα να φτιάξεις.

Ονειρεύεσαι, κρίνων τη γη
και δεν βλέπεις το χώμα
σαν ανοίγει η πληγή
και ροδίζει στο γιόμα.

Καν` το καλό γλυκιά προσευχή
αγκιλώσου να ζήσεις
κάνε ακόμα μια ευχή
για ζωής ψευδαισθήσεις.

Δεν είσαι μόνη στη γη
που σου τρέχει ένα δάκρυ,
δεν ακούς τη κραυγή
απ` του κόσμου την άκρη.

29-1-2023
Αδαμοπούλου Γεωργία

Δημοσίευση στο stixoi.info: 29-01-2023