Στο χώμα το αίμα κι' η πληγή

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλημέρα φίλοι μου η γραφή με απέραντη θλίψη.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Φεύγουν πουλιά για το νοτιά
κι` είναι χιλιάδες σμήνη
να τα ζωγραφίσω στα χαρτιά
η εικόνα τους να μείνει.

Φεύγουν πουλιά ζευγαρωτά
για να γιορτάζει η ελευθερία
άσπρα τα κύματα πουλιά
για να μιλά η ιστορία.

Φεύγουν το δείλι, την αυγή
κι` είναι όλα ο θεός μου
μια ανεξίτηλη πηγή
στο ταπεινό το βιός μου.

Σχήματα χίλια, ονειρεμένα
στ` άστρα και τα φεγγάρια
πάρτε με πουλιά και μένα
στα φτερά να` χω αχνάρια.

Φεύγουν κύματα πουλιά
και δεν μπορώ να πετάξω
μέσα στου κόσμου τη θηλιά
βοήθεια, να φωνάξω.

Για της ελευθερίας τη πηγή
για τη δοξασμένη ειρήνη
χρυσό στάχυ σ` όλη τη γη
για των ανθρώπων καλοσύνη.

Φεύγουν πουλιά και σκέφτομαι
να` μουν εκεί στα ψηλά
να μην πονώ και ντρέπομαι
για τούτα τα ανθρωπινά.

Πάρ` τε με κύματα πουλιά
πάνω απ` το γαλάζιο
εκεί στης φύσης σιγαλιά
να βρω δικό μου άγιο.

Ζηλεύω σας για το ταξίδι
δε θα το κάνω εγώ ποτέ
γέμισε η πλάση αψύ ξύδι
τείχη και σύρματα, εαυτέ.

Κουτέ εαυτέ πως να πετάξεις
άνθρωπος και συ στη γη
δυο κλωνιά βασιλικό να μοιράσεις
στο χώμα το αίμα κι` η πληγή.

8-2-2023
Αδαμοπούλου Γεωργία

Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-02-2023