Δεν ήμουνα σαν τ'άλλα τα παιδιά

Δημιουργός: ~Oνειροπαρμένη~

....στα χρόνια που φύγαν και με σημάδεψαν

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ήμουν, δεν ήμουν δέκα χρονών
Μα το’χα καταλάβει
Αλήθεια, δεν ήμουνα σαν τ’άλλα τα παιδιά
Το έβλεπα καθημερινά
Ταξίδευα μακριά μες από άγνωστα μονοπάτια
Η γαλήνη, η ησυχία με κούραζαν
Δεν έψαχνα λιμάνια να ξαποστάσω
Ούτε φάρους να μ’οδηγούν
Πάντα μόνη να προχωρώ
Μα μερικές φορές χανόμουνα μες στη θύελλα

Έμαθα ν’αγαπώ αυτά που οι άλλοι αρνήθηκαν
Να μισώ τη συνήθεια
Προσπάθησα να κρατήσω θαμμένα τα μυστικά μου
Δεν τα κατάφερα
Μια νύχτα που άργησε να ξημερώσει
Τα βρήκαν και τα έκλεψαν

Δεν ήμουνα σαν τ’άλλα τα παιδιά
Φάνηκε στο βλέμμα μου
Φουρτουνιασμένη θάλασσα
Έτοιμη να ξεχειλίσει, να με πνίξει
Όλα μου τα όνειρα
Ένα τραγούδι που δεν έβγαινε απ’τα χείλη μου
Όλες οι χαρές μου
Πεταμένες στον άνεμο
Όλα μου τα χρόνια
απαραίτητη θλίψη

Πόσες, πόσες φορές ευχήθηκα
να’μουνα σαν τους άλλους!
Να μη χρειάζομαι μια μάσκα
για να μ’αγαπήσουν…!
Να μη χρειάζομαι ένα ψέμα
για να γίνω αποδεκτή…!
Μα ύστερα αμέσως το μετάνιωνα
Γιατί η καρδιά μου, σύννεφο λευκό,
με πήγαινε μακριά,
μακριά απ’αυτήν την αυταπάτη

Αχ! Δεν ήμουνα σαν τ’άλλα τα παιδιά…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 24-09-2006