Τα φανάρια

Δημιουργός: Lydia Vasileiadou

Για τους μεγάλους που ξεχνούν

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Φανακόροι
Καπνοδοχοκαθαριστές
Τα μικρά μάτια
Που βλέπουν όλη τη μαγεία

Γυρνούν σιωπηλά
Μας εξυπηρετούν
Μας παρατηρούν
Και τα βλέπουν όλα

Πιο πολλά
Από τον ναύαρχο στο κατάρτι
Πιο πολλά
Από τον μέγα τραπεζίτη

Βλέπουν τα χρόνια
Τα χρόνια που περνούν
Πάνω τους όμως
Δεν πατάνε

Βλέπουν παιδιά
Που μεγαλώνουν
Γίνονται ενήλικες
Και δυστυχώς ξεχνάνε

Ξεχνούν πως είναι να πετάς
Κι ένα μπαλόνι μόνο αν κρατάς
Κοιτούν την ώρα
Που όλο βιάζονται, ξεχνάνε

Μα αυτά τα μάτια, τα μικρά
Δεν μεγαλώνουν, γιατί θυμούνται
Και κρατούν την κάθε μνήμη
Με την καρδιά την παιδική

Και από μικροί έχουνε γίνει
Συνεργοί με τη νεράιδα
Που φυλάει τη φαντασία
Και τη διδάσκει στα παιδιά

Δεν είμαστε καλά
Τι πράγματα ειν’ αυτά;
Κοίτα να δεις

Ο κόσμος να γυρίζει
Σαν χελώνα
Οι φανακόροι να χορεύουν
Προς τ’ αστέρια

Νεράιδες τραγουδούν
Και τα παιδιά σαλεύουν
Και λύκοι όμως καραδοκούν
Το χρήμα σου γυρεύουν

Δεν είμαστε λοιπόν καλά
Δεν μπορεί να ‘ναι αλήθεια
Δεν έχει λογική
Είναι αδύνατον

Ο χρόνος πίσω να γυρνά
Η καμινάδα να φυσά
Μα σε μελωδικό σκοπό
Καθείς να κλαίει

Κι όμως, τα είδαμε είδαμε αυτά
Και μέσα στην ψυχή βαθιά
Η μαγεία μένει

Που πήγαν όμως
Τώρα αυτά;
Τώρα… που πιάσαμε δουλειά
Που πήγαν όλα;

Τώρα που όλοι γίναμε
Μεγάλοι λογιστές
Διπλωματούχοι
Που να πήγαν;

Ρωτήστε έναν φανακόρο
Που χορεύει, ή μια νεράιδα
Που διδάσκει τα παιδιά
Και θα σας δείξουν, θα σας πουν

Να είστε όμως σίγουροι
Μην ξαφνιαστείτε
Ότι παράλογα θα πείτε
Ειν’ όλα αυτά

Γιατί οι μεγάλοι ξεχνούν
Και δεν θυμούνται πως κρατάμε το μπαλόνι
Πως… χαρταετό πετούν

Δημοσίευση στο stixoi.info: 21-03-2023