Ένα καρφί που σε καρφώνει και μιλάς, μιλάς

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Αφιερωμένο στον αδερφό μου το Σπύρο που με ρώτησε χθες τι είναι...ποίηση, του είπα==ΨΥΧΗ!! τα υπόλοιπα εδώ, σας ευχαριστώ.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ψυχή! είναι η ποίηση==============Αφιερωμένο==========
καρδιά μου.
Ψυχή που βγήκε στο δρόμο
και την χτυπάει τ` αγιάζι.
Λυγμός και δάκρυ
Σχοινιά είναι η ποίηση
καρδιά μου.
Δεμένα χίλιους κόμπους
στο λαιμό.
Μια μαχαιριά είναι η ποίηση
κατάστηθα,
που αιμοραγεί
αιώνια.
Σκουριά είναι η ποίηση,
πάνω στ` άσπρο μας
φουστάνι.
Λυγμός και δάκρυ
σούρουπο κι` απουσία.
Αγάπη!! είναι η ποίηση
καρδιά μου,
αγάπη κι` έρωτας
για τη ζωή,
για τη κάθε μέρα
που δεν την ζήσαμε
πνιγμένοι σε καντάρια
σκόνη.
Σκόνη και θρύψαλα είναι
η ποίηση καρδιά μου.
Το ματωμένο μας φουστάνι,
το τελευταίο μας φιλί
και μια απέραντη, απέραντη
λύπη.
Ένα καρφί που σε καρφώνει
και μιλάς, μιλάς!!!
στα χαρτιά,
σαν να ήταν η τελευταία σου
μέρα.
Στ` ανθρωπινά.

22-3-2023
Αδαμοπούλου Γεωργία

Δημοσίευση στο stixoi.info: 22-03-2023