Μάτζικ Δημιουργός: Ηypocrisy, γιουλη τσαμαλ https://www.youtube.com/watch?v=dT4hLudO-is Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info
Αγνοείται ..η τύχη του
Μέρες παλεύω να βρω την δύναμη να γράψω, όχι ότι την βρήκα, τώρα , ίσως και να ανακτήσω το κομμάτι που λείπει. Ο θάνατος πάει χέρι - χέρι με την ζωή, όπως ισχύει το αντίστροφο.
Μιλώντας για μια γάτα και προβάλλοντας την, για μένα σημαίνει ζημία, ρίσκο, χαμένη της δύναμη. Ως επι το πλείστον. Οι πλείστοι κθρεφτιζόμενοι στο πρόσωπο μου, βλέπουν το αντίθετο της συμπάθειας και θα ήταν θαύμα, να τo έριχναν αποκλειστικά πάνω μου.
Έτσι, σπάνιο το να μιλήσω συγκεκριμένα και να μην πω λίγα, όπως τώρα δα.
Χάνονται οι γάτες, υποτιμούνται, δεν λαμβάνουν την δέουσα προσοχή ενόσω είναι της προσοχής και το περισσότερο δίνονται για υιοθεσία, επιπόλαια. Βλαμμένο φυσικά από τα λίγα, εγώ κι όποιος διαφωνεί, από τα πολλά.
Διότι οι άνθρωποι όλοι, λίγο ή πολύ, είναι βλαμμένοι.
Γιατί τώρα; Πάντα κάνοντας ό,τι μου βγαίνει, με σιωπή το περισσότερο με λόγο το λιγότερο. Μιλάω ιδιαίτερα και σωπαίνω , όταν δεν μπορώ στην κυριολεξία να κάνω τίποτα.
Η προσφορά βοήθειας καθώς βλέπεις, είναι δυο λέξεις που το περισσότερο σε συντριπτικό βαθμό μοναχα λέγονται, διαπιστωμένα, γι' αυτό και σπάνιο
να την ζητήσω.
Είθισται να χρεώνονται άλλοι την ευθύνη, το μερίδιο όποιου, την αρνείται. Άνευ λεπτομερειών, καθώς διάβολοι όσοι παρουσιάζονται ως άγγελοι, στοχευμένα. Και τα ΄΄στραβα μάτια'' πολλά κι αυτά, έχουν τον (κύριο) λόγο.
Και δεν ξέρω κατά πόσο, είναι
ευνοϊκό όλο αυτό για τα ζώα (συμπεριλαμβανόμαστε). Πόσο δε,
αυτοί που βλέπουν και μιλούν για αδiέξοδα, επικεντρωμένοι σε αυτά, προστάτες των ζώών. Προσφέροντας επιλεκτικά βοήθεια, το υπόλοιπο, προσφορά βοήθειας δίχως καμιά συνεργασία. Αν είσαι φίλος των ζώών και δεν είσαι στα κυκλώματα. Καθόλου , καθόλου ευνοϊκό. Από όσους αποκαλούνται ειδικοί
και ιδιοκτήτες, εκ των οποίων δεν είναι λίγοι οι γονείς. Τέλος ο πρόλογος.
*
Μεγαλώσαμε μαζί, από μωρό μαζί στην γειτονιά. Τώρα εξαφανισμένος, θα ‘ναι κάνας μήνας, το λιγότερο θαρρώ. Τον στείρωσα όταν άρχισε να γίνεται αγνώριστος από τα
μαλώματα και δεν έκαμνε πίσω με τίποτα, γρήγορα έγινε πάλι σαν πρώτα, καθαρός και γεμάτος.
Τον πήγα στον Θάνο και υπό την επιρροή ακόμη της νάρκωσης, ανέλαβα να του καθαρίσω τα αυτιά, το ήθελα! Και καθάριζα και και καθάριζα και καθάριζα... Αδειάσαμε το μπουκάλι σχεδόν και το υπόλοιπο το πήραμε μαζί μας!
Ο άρχοντας της γειτονιάς και που είχε γίνει ήσυχος σαν αρνάκι, κανείς δεν πρόβαλλε διάθεση να του κουνηθεί.
Μια μέρα, τον είδα να τρέχει σφαίρα, σε δυο γάτες που μόλις είχαν πιαστεί άγρια στα χέρια, μόνο φρέναρε κι ακίνητος στάθηκε ανάμεσα τους κι αυτές παγωμένες, σαν υπνωτισμένες θαρρείς, απομακρύνθηκαν αργά προς αντίθετες κατευθύνσεις. Αυτός είναι ο Ματζικ.
Παρακάτω στην γωνία, ένας με είδη κουζίνας κυρίως, κάποια στιγμή αντιλήφθηκα ότι τον τάιζε συστηματικά, είχε προμηθευτεί μια μεγάλη συσκευασία friskies στο μαγαζί του, αφημένη κι ανοιχτη σε θέση περιωπής, μέρος της ακαταστασιας του. Λέγοντας του ότι είναι από τις ξηρές που θα απέφευγα, έχοντας κατά νου πλέον πάντα και την νίλα που έπαθε ο Πίπης με το ουροποιητικό του, αυτός μόνο είπε, για τα λεφτά που έδωσε και ότι δεν πρόκειται να τα πετάξει.
Ε ναι, γεγονός πως κάποιοι δεν καίγονται με τίποτα, αν δεν αφορά το τομάρι τους κι ενώ φρόντιζε να μου δείχνει, ότι τον θεωρεί δικό του τον Μάτζικ.
Και το ότι τον φρόντιζα και του έδινα μια περίοδο αντιβίωση τον ενόχλησε όταν του το ανέφερα, ''δεν χρειάζεται, δεν έχουν ανάγκη οι γάτες, τα ξεπερνάνε από μόνες όλα''. Σε μεγάλο βαθμό μπορεί, να είναι και έτσι, αναλόγως την περίπτωση.
Πρόσφατα στειρωμένος τότε και τον βρήκα μια μέρα να μυρίζει άσχημα, απόστημα στο πλάι του λαιμού που είχε ανοίξει και το καθάριζα με σπαθόλαδο. Θαυμαστά τα ελέη της φύσης, ιδιαίτερα απειλούμενο είδος, φροντίζουν οι εξουσιαστές και ελάχιστοι που καθαρίζουν την στάχτη από τα μάτια.
Αυτός ο κύριος, δεν σηκώνει παρακαλώ, δεν σηκώνει και το αντίθετο, από μένα τουλάχιστο. Ενοχλημένος όποτε με βλέπει, μπροστά στο μαγαζί του, ''δεν χρειάζεται τίποτα τον ταΐζω εγώ, άντε φεύγα και μαζεύονται εδώ όλες οι γάτες!''.
Τον Ματζικ, τον βρήκα δυο φορές κλεισμένο στο μαγαζί του, όλη την νύχτα. Και μας χώριζε μια μόνο τζαμαρία, αν ήταν μέρος της βιτρίνας η γάτα, θα έλεγα μια βιτρίνα.
Για τα ποντίκια όλα λοιπόν. Κι αν τον έβλεπε καμία φορά, να είναι μαζί μου του φώναζε, ''Έλα!''. Τελευταία φορά που τον είδα να περνάει από μπροστά μου, κοίταξε επιδεικτικά κάτω από τα αυτοκίνητα με το που με αντιλήφθηκε, για να δει μήπως είναι εκεί, Και λες και χαμογελούσε το περισσότερο σαρδόνια, με το βλέμμα του.
Έκλεβε τα βλέμματα των περαστικών κι όσων ανεκδήλωτων και όσων αντίθετων, με την συνύπαρξη. Το πολύ να χανόταν ούτε βδομάδα και εμφανιζόταν πάλι, σώος και αβλαβής σαν να μην είχε κάνει ρούπι από κοντά μου. Στο μεσοδιάστημα αυτό
μια μέρα, είχα ρωτήσει τον κύριο αυτόν, εάν τον έχει δει, "Όχι μου απάντησε και μάλιστα ότι πρόσφατα τσάκωσε έναν, να προσπαθεί να τον πιάσει, "Ο γάτος αυτός είναι δικός μου και δεν πάει
πουθενά, μην τον ξανά πλησιάσεις'' , μου ανέφερε και το χωριό του, δεν το θυμάμαι καθόλου αυτό, όνομα δεν είπε ή δεν ξέρω αν γνώριζει.
Την προτελευταία φορά που είδα τον Ματζικ, εντύπωση ανησυχητική μου είχε προκαλέσει το ότι δεν έφαγε καθόλου, που και χορτάτος θα πέσει με τα μούτρα στο φαι και το τρίχωμα του αν και χειμώνας ακόμη, ήταν αδύνατο και τραχύ και στα χέρια μου πιο ελαφρύς, ο πάντα, γεμάτος
Ματζικ . Αν και την τελευταία φορά έφαγε όπως πάντα και κάναμε αγκαλίτσες όπως πάντα. ''Εμένα ούτε που με πλησιάζει, δεν κάθεται να τον χαϊδέψω'', μου 'χε πετάξει μια φορά που μας είδε.
*
Νομίζω πως δεν έχω κάτι άλλο να μοιραστώ...
Ίσως να του έχω, μια παραπάνω τόση δα αδυναμία, σαν γάτα που πλησιάζεται και έρχεται
να σε συναντήσει με πίστη περισσή κι αν δε σε βρει σου κάνει καντάδες, καλύπτοντας κάθε
πρώτη δεύτερη κι άλλη φωνή, μια μπάντα μόνη της. Ναι, δεν είναι η μόνη.
Καμιά γάτα δεν έδειξε να γνωρίζει τίποτα (που να δηλώνει ενθάρρυνση; ).
Τα ερωτηματικά που έχουν σφηνωθεί στο μυαλό μου
είναι αυτά. Που είσαι Ματζικ; Είσαι καλά; Είσαι;
Όποιος, όποια, τυχόν σε συναντήσει, σε δει, θα μου απαντήσει... Έτσι σαν να λέει.
*
Σημ.: Στην πρώτη φωτό νεαρός, πριν επτά σχεδόν χρόνια. Χαρακτηριστικό το μαύρο σημάδι στην μύτη και το μουσάκι στο πηγούνι,
Δημοσίευση στο stixoi.info: 24-03-2023 | |