για ενα λεπτο κλεισε τα ματια Δημιουργός: tabasco0, Νίκος https://youtu.be/cWGE9Gi0bB0 Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info Μια το μεσημερι επι της Ηπειρου στο κτηριο της ΠΕΨΑΕΕ και στην ομαδα δημιουργικης γραφης.Η Ναταλια η συντονιστρια της ομαδας μας προσκαλει σε ενα παιχνιδι συνειρμων και αναμνησεων.Εχει φερει μαζι της ενα κουτι το οποιο περιεχει δια φορα αντικειμενα.Μας προτρεπει να διαλλεξουμε ενα και αυτο το αντικειμενο να μας οδηγησει οπου μας οδηγησει.Με μια ματια που εριξα ειχε μια μικροσκοπικη τσαγερα ενα κοχυλι
ενα γαιδουρακι.Σε μενα μια και τα υπολοιπα μελη ηταν γενους θηλυκο μου απεμεινε ενα τοσοδα πορτοκαλι αυτοκινητακι.Συμφωνησαμε να ακουσουμε την συμβουλη της Ναταλιας και να κλεισουμε 1 λεπτο τα ματια.
1 λεπτο μερικες φορες ειναι μια ζωη ή μιση ζωη η ζωη που εζησες.Κουτακια που περιμενουν να τα ανοιξεις κουμπια που ευελπιστουν να πατησεις.Μια σκαλα που απο το παρον οδηγησε στο παρελθον οθονες που απλα πρεπει να ανοιξεις με το κοντρολ.Πορτοκαλι αυτοκινητακι...
-Δεν παιρνει μπρος ο αναθεματισμενος σκαραβαιος,ειπε ο Νικος.
-Τρομερο.Και τωρα τι κανουμε;Ειπε η Μελινα.
-Εμεινε απο μπαταρια.Πρεπει να βρουμε καποιον αλλο να συνδεσουμε τα καλωδια στα 2 αυτοκινητα.
Καποιος σταματησε και τους βοηθησε.Καποιος που δεν ειχε να κερδισει τιποτα απο αυτους παρα ενα ειλικρινη ευχαριστω.Αυτα ειναι μικρα πραγματα μεγαλα θαυματα.Σε λιγο ηταν παλι στο δρομο.Ο πορτοκαλι σκαραβαιος το πρωτο αυτοκινητο του Νικου τους μετεφερε μεχρι το Καβουρι.Ο Νικος σκεφτοταν καθως
ακουγοταν η μουσικη των floyd την αλγεινη εντυπωση που θα της ειχε κανει.Εκεινη ειχε βγαλει το χερι εξω απο το παραθυρο και κοντραρε τον αερα.Τον ρωτησε πως λενε το κομματι που επαιζε τωρα στο ραδιοφωνο.
Ο Νικος της ειπε οτι ηταν το Shine On You Crazy Diamond των pink floyd.Στην επομενη συναντηση τους της δωρισε τον δισκο των floyd wish you were here που εμπεριειχε το κομματι.
Φτασανε σε λιγο στο Καβουρι και ο Νικος παρκαρε το αμαξι σε ενα υψωμα διπλα σε μια σειρα απο αλλα αυτοκινητα που οι επιβατες τους ηρθαν να δουν το ηλιοβασιλεμα και να ερθουν...πιο κοντα.Αφου λοιπον ο Νικος κι η Μελινα εκαναν μερικα τσιγαρα παρατηρωντας το μαγευτικο τοπιο επισκεφτηκαν μια καντινα
που ηταν καμμια εκατοστη μετρα πιο κατω στο δρομο κι αγορασαν μερικες μπυρες.
Ειχαν πολλα να πουν και δεν ειχαν να πουν τιποτα.Η μοιρα οι σπαγγοι κι αυτοι επρεπε-τι παει να πει επρεπε;
Ο Νικος σκεφτοταν πως επρεπε να αποφυγει τις κλισε ερωαπαντησεις κι ο μονος τροπος που εβλεπε να συμβαινει αυτο ηταν να μην αρχισουν να τις κανουν.Που πως γιατι ποτε .Ακουγαν μουσικη επιναν μπυρες και προσπαθουσαν να σκεφτουν τις πιο αστειες ιστοριες τους συμπεριλαμβανομενου και αποτυχημενων ραντεβου.Ειχε βγει το φεγγαρι.Ειχαν τελειωσει οι μπυρες και πειναγαν σαν λυκοι.Το δρομολογιο γνωστο.Αμαξι-καντινα κι αλλες μπυρες σαντουιτς.Κουβεντα.Ολες οι κουβεντες του κοσμου δεν πιανουν μια
μπρος απο το πρωτο φιλι.Η θεωρια που γινεται πραξη.Κι υστερα...
Ξημερωνε.Δεν εκανε κρυο ουτε ζεστη.Η Μελινα κοιμοταν.Ο Νικος βρηκε μια ακρη για ενα κατουρημα.Μετα πηγε στην καντινα.Χυμοι καφεδες κρουασαν.Η Μελινα τον καταλαβε κι ορμησε σαν αγριογατα να του βγαλει τα ματια.Το μονο που καταφερε ηταν να βρεθει εκεινη απο κατω κι ο Νικος απο πανω...
Ειχαν δει τον ηλιο να δυει κι υστερα να ανατελλει .Εκει μεσα στο στεναχωρο σαλονι του σκαραβαιου.Ακομα και γυαλια καρφια να ηταν απο κατω εκεινοι δεν θα μασουσαν.Αυτα εχει η συνθηκη να εισαι νεος να βραζει το αιμα να νιωθεις τον ερωτα να σε χτυπα κατακεφαλα.Ηταν μαζι.Η αρχη μιας νεας ιστοριας και τα κεφαλαια που μαζι θα ζουσαν.Τι τους επιφυλασε το μελλον αδιαφορο.Ζουσαν για το παρον.Ζουσαν για το εδω και το τωρα.
Στις ταινιες συμβαινεi κατι να πηγαινει καλα μετα κατι να στραβωνει κι υστερα κατι να ισιωνει και παλι the end.Στην ζωη κατι ειναι στραβο στην πορεια ισιωνει για να στραβωσει και παλι τελος.
-Δεν παιρνει μπρος παλι-η ιστορια της ζωη μου,ειπε ο Νικος
Η Μελινα προσπαθουσε να κρατησει το γελιο της.Ειχε αρχισει να δακρυζει απο την προσπαθεια.
Ο Νικος εβριζε Θεους και δαιμονες.Καποιος σταματησε να τους βοηθησει.Εγινε καποιο βραχυκυκλωμα στους πολους των καλωδιων κι ο σκαραβαιος αρπαξε φωτια.Κανεις δεν ειχε πυροσβεστηρα .Το αμαξι ειχε παραδωθει στις φλογες.Μεχρι να ερθει η πυροσβεστικη ο πορτοκαλι σκαραβαιος που ειχε αλλαξει καμμια 10 κατοχους εμελε να τερματιστει αδοξα η πορεια του.
Ανοιξα τα ματια.Ενιωθα χαμενος μπερδεμενος.Ειδα το προσωπο της Ναταλιας και τα θυμηθηκα ολα.Κοιταξα το πορτοκαλι αμαξακι.Ειδα τους συντρελους που εγραφαν την ιστορια τους.Πηρα το στυλο κι αρχισα να αφηνω τις μουτζουρες μου στο χαρτι. Δημοσίευση στο stixoi.info: 27-03-2023 |