Μπόρα

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ώρα καλή σου παραδομένη μου σιωπή
Να σμίξω τα σκισμένα σου μέρη προσπαθώ
Ωσπου να βρώ την πεπρωμένη μου ανταμοιβή
Με ανώφελους κι αμετάδοτους στίχους θαρρώ

Ίσκιοι και χαμόγελα και το χέρι μου μένει
Στου σκοταδιού το μίσος κόκαλο σίδερο
Να ψάχνει τη λάμψη στο σώμα και να προσμένει
Το αξήγητο τραγούδι που ακούγεται ήμερο

Καημός μεγάλος τούτο ο παραλογισμός
Αξημέρωτη ανάγκη και οι ήχοι της ψυχής
Θέλω να κλάψω μα δεν μ'αφήνει ο θυμός
Με ζάλισε κι απόψε η όψη της απαντοχής

Ζωντανή σταλάζει κι ορατή με τυλίγει
Μιας αγάπης λαχτάρα ατέλειωτη τρικυμία
Που δεν την ορίζω κι ούτε με μισοπνίγει
Να την παλεύω να με δαμάζει εκεί η μία

Στριγκλίζει η δύσκολη ανάσα,το όνειρο γεννιέται
Στων χυμών το πηγαινέλα που η μέθη σφοδρή
Τόσο φώς μες στο αίμα η σάρκα δεν ξεχνιέται
Αστραφτερή η τρκυμία απ τη φτέρνα ως την κορφή

Χαρακωτή γραμμή αναγαλλιάζει το σώμα
Ντυμένο χαμόγελα την εικόνα του γυμνώνει
Κι αδειάζει όλο το βαθύ του άλικο χρώμα
Που η λαχτάρα το πότισε και πια το λυτρώνει

Απο την ανάταση ολοένα πιο μουσκεμένο
Στις μεγάλες εκστάσεις αδιάκοπα ξεσπά
Με βλέμα ακριμάτιστο μα γουρλωμένο
Περιστρέφεται γέρνει και σημαδεύοντας χτυπά

Ευωδιάζει το στερέωμα στον βόμβο των θαυμάτων
Κι ο δισταγμός αλόγιστα σβήνει για την ώρα
Λιπόθυμη η ανάσα στο κάλεσμα ορμών αοράτων
Στης ηδονής το φρύδι έτοιμη κρέμεται μπόρα

Δημοσίευση στο stixoi.info: 19-04-2023