φαντάσματα

Δημιουργός: Αγιοβλασιτης, Aναστασιος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Χρόνια θυμάμαι, να με σιμώνουν κάποια φαντάσματα...
Της ηρεμίας μου το λιμάνι επιβουλεύονται.
Στην ατονία της άρνησης μου ίσως βολεύονται...
και στα αφύλακτα τα μονοπάτια και τα περάσματα.

Όσο κιάν θέλω και τα γνωρίζω δεν τα συνήθισα...
Κάθε φορά που με πλησιάζουν αναστατώνομαι.
Τον αδιάφορο λαθρεπιβάτη πάντα καμώνομαι...
σ'ένα ταξίδι που τα σκαριά μου τα καταβύθισα.

Μου χουν ταράξει και αλλοιώσει στιγμές απέραντες...
Άδοξα φύγαν αδικημένες και δεν ξανάρχονται.
Όταν βαρύνουν κάποιες αισθήσεις πλέον δεν άρχονται...
Μένουν στο βάθος του λογισμού μας κρυφές κι αθέατες.

Ίσως να είναι συνηθισμένο και αναπότρεπτο...
νάχει καθένας μας τις σκιές του και τα φαντάσματα.
Είναι του νου μας απροσδιόριστα όλα τα   χάσματα...
που υπακούουν στο πεπρωμένο ή στο απρόβλεπτο.

Ίσως ακόμα νάναι της φύσης αποκυήματα...
που συνταιριάζουν με τις αισθήσεις μας και τα πάθη μας.
Αποφυγής ίσως κανόνες, στα πλέρια λάθη μας...
Σηματοδότες για ολισθήσεις και ατοπήματα.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 23-04-2023