Ραχοκοκαλια

Δημιουργός: kostas maris, Κώστας Μιχαήλ Μαρής (Kosmima)

σ’ άδειο ξωκλήσι ερημικό, στο μανουάλι της σκέψης, άναψα κερί και προσευχήθηκα, να βρω κουράγιο, για να ονειρευτώ και πάλι …

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ΡΑΧΟΚΟΚΑΛΙΑ (Παρασκευή 28 Απριλίου 2023)

Κεντώ μετάξι της σιωπής, ελπίδας φως
να ντύσω τ’ άστρο που νυχτώθηκε στη στράτα,
πληρώνω γρόσια της ψυχής, ανελλιπώς,
όχι από τώρα, μ’ απ’ τα πιο βαθιά μικράτα …

Στη σέλα πάνω τ’ άσπρου αλόγου, μ’ αντοχή
τυφλού προφήτη κι αετού ταριχευμένου,
σε κάθε ζάλο που πατεί η γυμνή ψυχή,
θροΐζει η σκέψη, σαν φτερό, στη βοή τ’ ανέμου …

Πάνω στης λύρας το δοξάρι αποκοιμήθηκα,
σ’ άδειο ξωκλήσι ερημικό, στο μανουάλι
της σκέψης, άναψα κερί και προσευχήθηκα,
να βρω κουράγιο, για να ονειρευτώ και πάλι …

Κεντώ στη ραχοκοκαλιά της μουσικής,
με νήμα ατόφιας πλέξης, χρόνια τα όνειρα μου
και στον γκρεμό της πιο επικίνδυνης κορφής,
πάντα πετώ και δοκιμάζω τα φτερά μου …

Δεν απαρνιέμαι τ’ αμαρτήματα απ’ το χθες,
από μικρό παιδί, κρατώ σταυρό στις πλάτες,
παλεύω, στήνοντας χορό στις πυρκαγιές,
για να μπορώ ν’ αναγεννιέμαι από τις στάχτες …

Δημοσίευση στο stixoi.info: 01-05-2023