Εις μνήμην του…

Δημιουργός: heardline, Λύρας Ιωάννης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Εις μνήμην του…

Τον χάσαμε τον άνθρωπο μες στο είκοσι δύο,
το μήνα το Νοέμβριο, που είχε τόσο κρύο.
Τής Μάνης ο Λεβένταρος –και Μέγας ποιητής μας!–
απέθεσε το σώμα του και δεν είναι μαζί μας.

Ουδείς τον αναζήτησε και θέλησε να μάθει,
αν κάτι κείνος έπαθε κι από προσώπου… χάθη.
Δια τούτο πληροφόρησα υμάς καθώς γνωρίζω
ότι ο Νέτα έφυγε, και δεν σαχλαμαρίζω…

Και τώρα που το μάθατε και θα ’στε μαύρο χάλι,
να σέρνει σάς ο πόνος σας, γι’ αυτόν τον μαυρομάλλη,
κεριά σαν τού ανάψετε –μεσ’ απ’ την προσευχή σας–
συγχώρεση ζητήσατε και δώστε την ευχή σας…

Ζητήσατε ν’ αναπαυθεί εντός τού Παραδείσου,
αντί τού Άδου, στα βαθιά, στον πάτο τής αβύσσου.
Εμείς καλό να κάνουμε –Θεός να μάς σχωρνάει–
μη τού τη δώσει και εμάς βαθύτερα μάς πάει.

Τιμώμενο το πρόσωπο –σε όλους το γνωρίζω…–
χαράς είμ’ έμπλεος εγώ και το διατυμπανίζω!
Να δώκεις θέση ποιητού, πλησίον των μεγάλων,
ζητώ Θεέ μου –να φανείς– έστω και υπερβάλλων…

Τα τόσα που μάς έγραψε –ιδίως να γελούμε¬–
μ’ ανάμνηση εμείς καλή, εσέ παρακαλούμε:
Στο Ρίτσο δίπλα θέσε τον, ή δίπλα στον Ελύτη,
που Νόμπελ δε το πρόλαβε να λάβει απ’ τη ‘’μύτη’’.

Κι αν κάποτε Θεούλη μας κι εμείς πάνω βρεθούμε,
και ποιητές γενούμε δω –όσοι αυτό ποθούμε–
μακριά του, όλους, βάλε μας, μη και μάς τη χαλάσει,
με ψαλμωδίες νεκρικές, αν του ’ρθει και τίς πιάσει.
-------------
*Επτά οι μέρες του Θεού, εφτά και οι στροφές μου,
ως άνω, που ανέφερα, προς σένανε Θεέ μου.
Στους δούλους σου που πόνεσαν και μείναν στο πλευρό σου,
«αγίους ανακήρυξε» στ’ όνομα τού πατρός σου!!*

Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-05-2023