Πώς να σε επαναφέρω;

Δημιουργός: « Ακρόνειρο », Εξωγήινος..

Στον ξαδελφό της..

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=center]Τα μάτια σου έκλεισαν,
κι έμοιαζε με ταινία.
Ποτέ τους δεν με έπεισαν,
πως άλλαξες πορεία.

Ο αναπτήρας σου έσβησε,
τελείωσε το γκάζι.
Πρωί μα ο ήλιος έδυσε
κι η ανατολή φωνάζει.

Έγειρες το κεφάλι,
σε βάραιναν 16 χρόνια.
Έμοιαζες με κανάλι,
Που’ναι γεμάτο χιόνια.

Σταμάτησε ο αέρας,
σταμάτησες κι εσύ.
Σε μια γωνιά της μέρας,
κρύφτηκες σαν παιδί.



[I]Όλες οι στιγμές,
νιώθω πως ζωντανεύουν.
Ξανάρθε εδώ το χθες,
οι αισθήσεις σε γυρεύουν.

Είσαι αλλού το ξέρω,
χωρίς τη θέληση σου.
Πώς να σ'επαναφέρω;
αφού έσβησε η ζωή σου.[/I]



Πουλάω και την ψυχή μου,
για τις παλιές στιγμές μας.
Δε πιάνει η προσευχή μου,
που είσαι λοιπόν; πες μας.

Σε σημάδεψε ο θεός,
πριν προλάβεις να κρυφτείς.
Πήρε από μέσα σου το φως,
που δεν είχε άλλος κανείς.

Τρόπο ψάχνω να παγώσω,
το χρόνο που υπήρχες.
Τα πάντα να σου δώσω,
αυτά που εσύ δεν είχες.

Μια μέρα θα’ρθω να σε βρω,
κι ας νιώθω άπειρο φόβο.
Ήσουν λουλούδι ιερό,
απ’αυτά που εγώ δεν κόβω.[/align]



Βαγγελάκη,ο θάνατος δεν αφαίρεσε το φως σου,
έσβησε απλά την λάμπα..
επειδή είχε έρθει το χάραμα σου..

Δημοσίευση στο stixoi.info: 27-09-2006