Στην ακτή των ονείρων

Δημιουργός: bobxaman, Μπάμπης Αμανατίδης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Γιατί; Ποιος θα γνοιαστεί;
Ούτε ο εαυτός του.
Και η αναμονή ποιον θα γεμίσει
ή εναντίον ποιου θα ξεσηκωθεί
να επιβληθεί κι ενάντια σε ποια απειλή;
Το σώμα σου μυρίζει αρώματα της άνοιξης
νεαρά βλαστάρια ευωδιές από μέλι με ρητίνη,
έλαια εσπεριδοειδών αιθέριο άρωμα φράουλας.
Έξυπνο σαν στόμα το δροσερό σου σπήλαιο
κρύβει μέσα του κρυφές χαρές, άπληστο πόθο.
Η αγάπη σου ξαναγεννήθηκε άγρια και καθαρή
σαν ανάφλεξη μιας φωτιάς που σιγοκαίει.
Ένα βράδυ μου ζήτησες να σε μισήσω
άπλωσα τα χέρια μου και σ' αγκάλιασα λέγοντας:
“Σε μισώ!” αλλά δεν ήμουν πειστικός
κι εσύ σταύρωσες τα χέρια στη μέση
κι έκλαψες στη ρωγμή του μακρινού μονοπατιού των λέξεων,
των κρύων σιωπών, των χαμένων καιρών.
Τέλος σου ζήτησα να μ' αγαπήσεις κι έκλαψες ξανά.
Κανείς δεν μπορούσε να νιώσει τον επίγειο παράδεισο που ζούσαμε.
Η σιωπή ένωσε τα χείλη μας να μη ξεστομίσουν καμία λέξη
που θα μπορούσε να βεβηλώσει τον ανθισμένο ξέφωτο
στην ακτή των ονείρων, της οικτρής πραγματικότητας.

Θεσσαλονίκη 28 Ιουλίου 2023

Δημοσίευση στο stixoi.info: 28-07-2023