αστερόσκονη

Δημιουργός: Αγιοβλασιτης, Aναστασιος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Κάθε βράδυ, κάπου -γύρω στα μεσάνυχτα...
σ' ένα διάφανο μπαλκόνι διακτινίζομαι.
Σε ανάλαφρη διάταξη λικνίζομαι...
στ 'ουρανού τα παραθύρια τα ορθάνοιχτα .

Ψάχνω να βρω ,τις αγάπες μου που έφυγαν...
σε ταξίδια μακρινά και ανεπίστροφα.
Αφηγήματα ευθέα και αντίστροφα...
που τους νόμους της ζωής ,δεν τους  διέφυγαν.

Κάτι μέσα μου ,τις θέλει αστερόσκονη...
Σε αέναο ταξίδι επουράνιο...
Ανεξήγητο μυστήριο και σπάνιο...
σε απόχρωση πανέρια, χρυσοκόκκινη.

Μία-μία τις καλώ και τις στοχάζομαι...
σε στιγμές αγαπημένες και αξέχαστες.
Προσδοκίες φανερές μα και ανέκφραστες...
που ριγούν τα φυλλοκάρδια σαν τις νοιάζομαι.

Και θαρρώ ότι κι αυτές μου  αποκρίνονται...
καθώς έντονα διακρίνω λαμπυρίσματα.
Σαν κωδικοποιημένα χαιρετίσματα...
που  στ'αλλότρια τα μάτια δε διακρίνονται.

Κάποιες μέρες η πεθύμια ειναι άφατη...
Λαμπαδιάσματα πυκνά κι αναβοσβήματα.
Είναι μέρες φορτωμένες προαισθήματα...
Νοσταλγία αδυσώπητη κι αβάσταχτη.

Αστερόσκονη  στο χάος αιωρούμενη...
μας προσμένει στο στερνό μας το μεταίχμιο.
Αστραπή με χαραγμένο περιλαίμιο...
στου απείρου την ψευδαίσθηση ωθούμενη.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 30-07-2023