Είναι γιατί δεν είσαι εδώ

Δημιουργός: kostas71, Μπαρμπαγιάννης Κωνσταντίνος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πόσο προσπάθησα να βρω όσα χαθήκανε
Κι όσα δεν έπαψα ποτέ να επιμένω
Όσα αγάπησα μεσάνυχτα με βρήκανε
Στο Γολγοθά ένα σταυρό να περιμένω…

Κι όταν κουράστηκα να ζω μες το ναυάγιο
Έγινες βράχος κραταιός της σωτήριας
Ένας σκοπός που με πλημμύρισε κουράγιο
Σαν ένας φάρος φωτεινός θολής πορείας…

Μια ζωή στο περιθώριο την έζησα
Στάχτες και λάσπη ποτισμένο το κορμί μου
Είδα το θάνατο στα μάτια μα επέζησα
Κι όμως πεθαίνει κάθε τόσο η ψυχή μου…

Κι αν κάπου-κάπου μου κολλάει το παράπονο
Κι είμαι αλλιώς κι όλα μου φταίνε δίχως λόγο
Είναι γιατί δεν είσαι εδώ και είναι άπονο
Να σ’ αγαπώ και πάντα μόνος να ματώνω…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 27-09-2006