Δυο λευκές μανόλιες

Δημιουργός: Ματσικοβίτης, Γιώργος Κύρου

Παρακαλώ τον διαχειριστή να δημιουργήσει θέση στο μενού για Πεζά ποιήματα

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ξεφλούδιζα ένα πορτοκάλι όταν ξαφνικά παρατήρησα τη σεμνότητα
με την οποία έβγαζε τα ρούχα της. Εκείνο που παρατήρησα στο κορίτσι ήταν ότι δεν είχε στήθος.
Και το κορίτσι έκλαψε:
“Κύριε, Θέλω να έχω στήθος, κάνε ένα θαύμα, ένα μικρό θαύμα”.
Μα δεν την άκουσε ο Θεός, εκεί ψηλά που βρίσκεται.
Και τότε πήρε αυτή δύο περιστέρια, τα έβαλε στο στήθος της...
Μα τα δύο περιστέρια πέταξαν.
Και πήρε δύο αστέρια, τα έβαλε στο στήθος της.
Τα αστέρια έτρεμαν και μετά έσβησαν.
Και πήρε δύο μανόλιες, τις έβαλε στο στήθος της
Οι δύο λευκές μανόλιες έριξαν αργότερα τα πέταλά τους.
Και πήρε δύο κηρήθρες, τις έβαλε στο στήθος...
Και το μέλι και το κερί πάγωσαν στον αέρα.
Ένα θαύμα, Κύριε, ένα μικρό θαύμα!
Αλλά ο Θεός δεν την άκουσε,
εκεί ψηλά που βρισκόταν.... τόσο μακριά.
Και μια μέρα που ήταν η μέρα της αγάπης το στήθος της μπήκε μέσα και ένιωσε λουλουδάτη! Γεννήθηκαν δύο στήθη με ράμφος περιστεριού, με μάτια λευκά που τρέμουν, σαν μανόλιες και σαν κηρήθρες, γεμάτες με δύο μικρά θαύματα!

Θεσσαλονίκη Δεκαπενταύγουστος του 2023

Δημοσίευση στο stixoi.info: 15-08-2023