Κρόνος

Δημιουργός: Μετέωρος Άγγελος

Σε ότι φεύγει και δεν θα ξαναρθεί

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ανοίγεις απότομα τα μάτια
η άμμος του χρόνου γοργά γλιστράει από τα δάχτυλα σου
η κλεψύδρα της διαδρομής έχει οριστικά αντιστραφεί
η αυγή έχει κυλήσει ως το μεσημέρι
το απόγευμα έχει ήδη συναντήσει τη νύχτα

Τα ζωηρά παιδιά του χθες
απασχολημένοι έφηβοι σήμερα
και γερασμένοι νοσταλγοί αύριο.
Της μοίρας ο λαβύρινθος δεν έχει διεξόδους.

Με τις στιγμές να εναλλάσσουν διαρκώς τη σκυτάλη των ωρών
τις φυλλοβόλες φθινοπωρινές ημέρες σκορπισμένες
την ξηρασία να σκεπάζει τα άλλοτε θαλασσινά καλοκαίρια
αυθαίρετα σε βαλαν να σαλπάρεις
πάνω στη σκουριασμένη γαλέρα του καιρού

Ζωές περιπλανώνταν ακατάπαυστα
αναπνοές στη μεγαλούπολη ασφυκτιούσαν
πολυκατοικίες καρφώνονταν στον ουρανό
κάποιο γκρίζο σύννεφο πλάκωνε την πόλη
και σύ παρά την αχρωματοψία των ανθρώπων
το μέλλον πάντα ύφαινες στα χρώματα του ήλιου

Ξεχώριζες σαν άγγελος ανάμεσα στο πλήθος
στα φτερά σου φωλιασμένες οι ελπίδες
στα μάτια σου ζωγραφισμένο το παρελθόν

Μα το σκοτάδι καρτερικά σε προσδοκούσε
να τελειώσεις επιτέλους το στερνό αρμένισμα σου
για να ‘ρθει σβήνοντας μια-μια τις μελωδίες
ενός τραγουδιού που πάντοτε σου φάνταζε ατέλειωτο

Σε κούφαιναν οι στριγκλιές από το τραίνο του χρόνου
καθώς γλιστρούσε βιαστικά στις ράγες του σήμερα
ακούγοντας να πλησιάζει εκείνο το δρομολόγιο
που στο βαγόνι έγκλειστος θ’ αποχαιρετούσες τη μέρα

«Όχι πια ψευδαισθήσεις!» ψιθύριζες με φωνή θρυμματισμένη
και πως να δεχόσουν αέναες γαλήνιες περιπλανήσεις
που κάθε σου πορεία συναντούσε ναρκοπέδιο;

Μέσα στον ατμό άλλης μια εξατμιζόμενης μέρας
Έντρομο σε αγκάλιασε η επίπονη αλήθεια
Το μέλλον έχει ήδη περάσει…

Μετέωρος Άγγελος

Δημοσίευση στο stixoi.info: 28-09-2006