σαν τραγουδώ

Δημιουργός: Αγιοβλασιτης, Aναστασιος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Όταν μ ακούς να τραγουδώ, θάν' από λύπη...
Από χαρά ,δε μου 'ρχεται να τραγουδήσω.
Σαν έχω βάρος, κάπου θέλω να μιλήσω...
Μα στη χαρά, δεν νιώθω κάτι να μου λείπει.

Δεν λέω ότι, στις χαρές δεν τραγουδάω...
Όμως,δεν νιώθω την ανάγκη να το κάνω.
Είμαι μεστός ,δεν ψάχνω κάτι παραπάνω...
και στης μιζέριας το καλούπι, δε χωράω.

Όμως στις λύπες, στους καημούς, τις στεναχώριες....
μια θλίψη μέσα μου, με καίει και με βαραίνει.
Τις ανοιχτοχρωμες αχτίδες μου σκουραίνει...
και με γεμίζει ενοχές και κατηγόριες.

Αρχίζω τότε δίχως σκέψη το τραγούδι...
σ 'ένα σκοπό λυπητερό συννεφιασμένο.
Από τις νότες της ψυχής  επιλεγμένο...
και της καρδιάς τ'αλαφιασμένο πεταρούδι.

Κι είν το τραγούδι της ψυχής μου θεραπεία ...
Εξομολόγηση και βάλσαμο κι αφιόνι.
Την ταραγμένη ύπαρξή μου χαλαρώνει...
και μιά απρόσμενη ξυπνά ισορροπία.

Όχι πως λύνονται και χάνονται οι έγνοιες...
Μα η αντάρα του μυαλού καταλαγιάζει.
Την ματαιότητα της άρνησης λογιάζει...
και της ζωής τις ραγισμένες παθογένειες.

Είναι αμέτρητα της λύπης τα τραγούδια...
Τα πιό πολλά ίσως τα έχω τραγουδήσει.
Πάντοτε έψαχνα την έσχατη τη λύση...
μέσα στ'αγκάνθινα  της μοίρας μου λουλούδια .

Δημοσίευση στο stixoi.info: 24-09-2023