Bussokusekika του Παχνιστή

Δημιουργός: professorark, Κωνσταντίνος Αρβανίτης

Καλό βράδυ σε όλες και σε όλους.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

1. Δέξιμο
Η ζήση, όντας,
στ' απλόχερο, σου βάζει
δρασπό νεράντζι,
μην πεις πως δεν το θέλεις...
Πες πως σ' αρέσει, και
"τι άλλο έχεις;", ρώτα...


2. Φτεράκισμα
Υπάρχει, μόνο
μια αίστηση, που κάποιος,
μπορεί να έχει,
προτού να δει τη νίλα...
Της έλπισης, ν' ακούσει,
πουλί να φτερακίζει...


3. Λιλάδια
Η ζήση ρίχνει,
ξανάπαρχα λιλάδια
σ' αϊνά οπού 'χεις,
βαθιά, στα φυλλοκάρδια...
Μπας και σου τον θρουλίσει...
Αλλιώς, θα στον ραγίσει...


4. Πόνος
Δεν είν' ο πόνος,
το διάνιωμα παρέας...
Καθένας χώρια,
τον νιώθει και τ' ανήκει...
Μπορεί, να είν', στ' αλήθεια,
το μόνο στην εξιά μας...


5. Ρέγκια
Το χτες να μπλέκεις,
δεν κάνει, με το τώρα...
Το χρώμα κόβει...
Το τώρα, με χρυσάφι,
το χτες θωριάζει, μα κειο,
το τώρα μολυβώνει...


6. Κροντήρι
Κερνά την πίκρα
η ζήση, με κροντήρια,
πολλά κι ανόμοια...
Κι ένα, βαστά, για τότες,
που ένας, που γνωρίζεις,
είν' κάποιος, πια, που 'ξερες...


7. Νταγιάντι
Μπορείς ν' αντέξεις
πολλά, το τράτο το 'χεις...
Μα, για γυναίκας,
μαθής, σαν μου μιλάει
ιδιαίτερα, το ρίγος,
νταγιάντι πως να κάνεις;...


8. Πανωγραφή
Σα βάνεις τίτλο,
στις διάξεις, στις τριβές σου,
σ' εσέ τον ίδιο,
ξανοίγεσαι, αμέσως,
σε σερπετιές, μαϊτάπια,
που δε χωρά ο νους σου...


9. Ξομολόγος
Για έναν άντρα,
ο κερεστές, μονάχα,
στ' αλήθεια, ξέρει,
τι κρύφτει, απ' τον κόσμο...
Για δάφτο, μια γυναίκα,
ορίζει μαξιλάρι...


10. Λειψερός
Δε θα σου λείψουν,
οι τόποι, οι απλάδες,
βουνά και λόγγια...
Δεν θα σου λείψουν βάλες,
και σύγιαλα με κύμα.
Ανθρώποι θα σου λείψουν...


11. Καμποτίνος
Δεν είναι πάντα,
αλέστοι, μα πασκίζω,
βιδιά και γέλιο,
να φέρω-τους στο νούρι,
το ρήμι να ξορκίσουν...
Κι αυτό φελά τον κόπο...


12. Γάρμπος
Μπορείς να έβρεις
ακόμα και στο ρέπι,
σπιρτάδα, γάρμπος...
Μα, πρέπει να 'χεις τζένιο,
το τέλειο χτες, να βλέπει,
στ' απρόκοπο το τώρα...


13. Σοφτάς
Να έβρω κάποιον,
ζητώ, να με καθίσει,
σ' αδρό τρισκέλι…
Να πει-μου πέντε λόγια,
που άγνωρα μου είναι,
και σκιάδας του θα γένω...


14. Γλιτωμός
Από δοκάνι
μπορεί να ξεγλιστρήσεις,
και ν' αγαλλιάζεις,
αν είσαι τοιμασμένος
να ζεις με τρία πόδια,
σε λυκουνιάς ρηγάτο...


15. Σαντάρδο
Καλά το ξέρεις,
ενός δειλού, σαντάρδο,
τι, στέκει πίσω,
απ' της αμάχης φλόγα...
Ο άφοβος, μπροστάρης,
για δίκιο του, χτυπιέται...


16. Συχέριο
Να την αντέξω
την ομορφιά σου, βόηθα,
που δεν την φτάνω...
Με τράτο, φίλεψέ με,
πως πήρα, να ξεχάσω,
μια μέρα, τ' άγγιγμά σου...


17. Ξόρκι
Να μάθεις, πρέπει,
πως έρμος, καθισμένος
σε μια γωνίτσα,
μιας κάμαρης με κόσμο,
σε βλέπω με το νου μου
σαν της μονάξιας ξόρκι…


18. Αφέντης
Συχνά, η ζήση,
ξεχνάει-με, παρόλο,
που δεν μ' αφήνει,
οσκρούς της ν' αμελήσω...
Ανασηκώνει πλάτες,
και λέει, "είσ' αφέντης"...


19. Αμανάτι
Την ώρα τούτη,
στης αχτιδιάς, την πλήμμα,
για δυο, περνάμε,
γαρμπόζοι νυχτοπλάνοι,
που λεία τους, ρεχέμι,
αφήνουν σε μια φέξη...


20. Σφραγίδα
Μ' αρέθει, πλήσια,
να σκέφτουμαι, πως άλλων,
μπορεί, ανθρώπων,
να έβρει, η αγάπη
ασφάλεια, στη σφραγίδα,
ενός σκοπού, μιας ρίμας…


21. Λάθη
Ποτές, τα αίτια,
δε θα γρικήσεις, μήτε
αδειά θα έβρεις,
σαν ψάχνεις να γλυτώσεις
απ' την αποτοκιά τους...
Δεν σιάζονται, τα λάθη...


22. Πηλός
Ο που δουλέβεις
πηλός, θα σου ομοιάσει
στο τέλος-τέλος...
Μα, λάσπη θα γιομίσεις,
με τη δουλειά ετούτη,
και, πλήσια, θα του φέρνεις...


23. Ντροπαλάδα
Μου μοιάζει, νάξια
χρυσοκυρά, η κλείση...
Το αίτιο; Στ' ότι,
δειλό κορίτσι, πάντα,
ζητούσα, να φιλιώσω,
μιαν τέτοια περασάδα...


24. Αχερόλογα
Το, γύρω, να 'σαι
από ανθρώπους, πλήσια
που κραίνουν, κι όμως,
απλά ξεστοματίζουν,
της καραβάνας λόγια,
παθητικό μου μοιάζει…


25. Φωτιά
Ν' ανάψει, ήρθε,
φλαγγάρι στην ψυχή μου...
Μπορεί να 'θελε,
να τη φωτίσει, κάπως…
Κι ανάσες παίρνει, τώρα,
αριές, πάν' απ' τις στάχτες...


26. Κηπάρι
Η θύμια μ', είναι
κηπάρι, που 'χει μέσα,
λογής λουλούδια...
Και τα προσέχω, όλα
μα, πιότερο, εκείνα,
απελπισμών φαμόζων...


27. Πλατύσκαλο
Στου νου μ', τη σκάλα,
συχνιάρικα, δε βγαίνω,
για ν' αντικρύσω,
το χτες… Tι, να φαρδύνω
κατάφερα, βουβάτα,
πλατύσκαλο του πόνου...


28. Καρτέρι
Νυχτιές κομένες,
μακριά σου, πλήσιες, είδα,
να φέβγουν, μέσα
σε αγγιξιάς καρτέρι…
Σπαρνούν, στα στήθη, φύλλα,
σ' αφρό του νου, σα βγαίνουν...


29. Άσμιχτοι
Αυτός, το λάδι
της γης το θρέμμα, είναι...
Νερό, εκείνη,
δροσοπηγής λογάρι.
Και μέχρι να σμιχτούνε,
ραγάνι μες στην πύρα…


30. Χαρίσματα
Αν, δεν κατέχεις
ταλέντο, να 'χεις, πρέπει,
φροντίδα, πρόνοια,
και πείσμα, πειθαρχία…
Και να γνωρίζεις, πούθε
κινάς, και πως γιαγέρνεις...


31. Χρόνος
Τι πάει να πει,
καιρός χαμένος, χρόνος
αξάδειας, χρόνος
αμολυτός για χάζι;
Καιρός υπάρχει, μόνο,
για διάξεις προκομένες...


32. Έξω
Σαν έβγεις έξω,
από την καπονέρα,
κομάτι σ' ένα,
εκεί, θα είν' για πάντα...
Τι, κει αβερτοσύνη,
σ' αμάντρωτον αγέρα...


33. Ατόφυος
Για να μη φέρνεις
στα γονικά σου, μήτε
σε φίλους κάποιους,
βραχόφλεβες να κρίνεις,
τον εαφτό σ' να βγάλεις,
ατόφυον απ' την πέτρα...


34. Μαρτυριές
Τραγούδια κάποια,
δεν είναι μόνο ρίμες,
δεν είναι ήχοι...
Είν' μαρτυριές του θάρρους,
να ζεις, πάν' απ' το μέτριο,
και πέρα απ' τη χρεία...


35. Αμάχη
Το χτες, ζητάει,
βαθιά-του να με σύρει,
να με καθίσει,
σε μνημονιάς τραπέζι,
όντας το αύριο τάζει,-
να στήσει-μου ξεφάντι...


36. Μελίσι
Το βλέπω τώρα,
πολλά δεν έχω, από σε...
Μια δράκα θύμιες,
καμπόσες σκέψεις κάντιες
πικρές... Αχνό μελίσι,
π' ανάρια ξεσμαρίζει...


37. Γυρεψιά
Δεν έχει νόημα,
το θάνατο να ψάχνεις…
Θα σε πετύχει,
η ώρα σαν θα φτάσει…
Απ’ της αγάπης, όμως,
τη ζήτηση, μην πάβεις…


38. Μαντηλίδα
Σβηστήκαν τ' άνθη,
ζαντής μαγιάς, τα τέκνα,
με κλείσης άχνα..
Και λούλουδο γαρμπόζο,
στο λίγο φως αμώνει,
τ' αδέρφια του να κλάψει...


39. Σκέπος
Δε θέλω, κόντρα
σ' ανθρώπους που ξηχίζουν,
να μ' οχυρώνεις...
Για λόγου μου φροντίζω...
Μα, τρόπο σαν ξεχάσω,
θα στείλω-σου μαντάτο...


40. Πόνος
Του πόνου ώρα,
μη με ζυγώνεις, πλήσια...
Αν με αγγίξεις,
μπορεί να διώξεις πείρους,
που με βαστάν δεμένο,
κι ίσως λυθώ, μπροστά σου...


41. Προσεφκή
Για σένα, όντας,
προσέφκουμαι, σωπαίνω.
Βαθιά στες λέξεις,
να λείψει, κιντυνέβει,
το ντέρτι της καρδιάς μου…
Κι η προσεφκή είν' ντέρτι...


42. Κάλλιο
Να με θυμάσαι,
στο χαμογέλιο μέσα,
ειδάλλως ξέχνα,
πως στο δρομί σου μ' ήβρες...
Απ' το να κλαις, είν' κάλλιο,
στη θύμια σα με φέρνεις...


43. Βουκέντρα
Μου μοιάζει λάθος,
πιο αργασμένο κόσμο,
απ' τον που βρήκες,
ν' αφήνεις στα παιδιά σου...
Τι, τους στερείς τη χρεία,
την πιο αψιά βουκέντρα....


44. Τραγούδι
Μπορεί να ήταν,
καλίτερος, στα λόγια,
από εκείνη...
Μα, ήταν τ' άγγιγμά της,
αρχέγονο τραγούδι,
στη θύμια χαραγμένο...


45. Κόστα
Από το δείλος,
η λύπη είν' πιο στέρια...
Ο φόβος είναι
σα μπάρκο, στην τρικύμια,
Μιας κόστας ντρένια βράχια,
θαρρώ πως είν' η θλίψη...


46. Τζινιέρης
Είν' η αγάπη,
αξιότερος τζινιέρης
απ' το καθήκο.
Με το φιλίδι, χτίζεις
γιοφύρια, με το χρέος
απλά, τα διαφεντέβεις...


47. Πόθος
Η πιο μεγάλη
αποθυμιά μου είναι
το να σε βάλω,
καμιά φορά για ύπνο,
τες λέξεις που λατρέβεις,
στ'αυτί σου, μουρμουρώντας.


48. Άσκηση
Για την καρδιά μου,
βερέμικη, που στέκει,
γυμνάσιο δεν είν',
πιο αρμοστό, θαρρέβω,
απ' το ν' απλώνω χέρια μ',
κι ανθρώπους να λεβάρω...


49. Κέντισμα
Γλυκιά σου λέξη,,
φλεβί της μέρας μ', κάποιο
θα το σπαράξει...
Με κέντισμα αιφνίδιο,
το χρώμα, θα της δώσει,
της άλικης κλωστής μας...

50. Θρύλοι
Υπάρχουν θρύλοι
και μου αρέσουν πλήσια...
Τι, δεν είν' μόνο
για τους φτασμένους, μήτε
για τα παιδιά... Υπάρχουν
απλά... Και ζω σε έναν...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 04-10-2023