στερνός χορός

Δημιουργός: Αγιοβλασιτης, Aναστασιος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Το απομεσήμερο ,πρώτης του Οκτώβρη...
στους καθρέφτες του μυαλού έπεσαν σκιές.
Στέρεψαν οι αντοχές ,χάθηκαν οι φόβοι...
κι οι σκιές εγίνανε μαύρες χαρακιές.

Είχε στήσει ο χάροντας μαρμαρένια αλώνια...
Μήνες τον πολέμαγες δίχως γιατρειά.
Την ασπίδα πέταξες, βρήκες τα τελώνια...
έσβησε η θέληση , χάθηκ'η αντρειά .

Πήρες την απόφαση μέσα στο προσήλιο...
να χορέψεις του αετού το στέρνο χορό.
Το φεγγάρι ζήλεψες, ξέχασες τον ήλιο...
κόντρα στη συναίσθηση,κόντρα στον καιρό.

Κόκκινα γαρύφαλλα έστρωσες στο χώμα...
κι ο αέρας γέμισε πένθιμους αχούς .
Από τον ορίζοντα χάθηκε το χρώμα...
κι άρχισαν οι μουσικές που δεν τις ακούς.

Όλες οι αγάπες σου έγιναν θυσία ...
στου μυαλού την άρνηση για υποταγή.
Ούτε πόνους λόγιασες , ούτ'αθανασία...
Το μακρύ ταξίδι σου ήταν προσταγή.

Τώρα όλα μέσα μας, ηφαίστειο που βράζει...
απ' οδύνη απέραντη μα κι από θυμό.
Σκέψη και συναίσθημα σ' άλλους τόπους βγάζει...
Άβυσσος αμέτρητη δίχως τελειωμό.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-10-2023