Απροσδιόριστη θλίψη

Δημιουργός: Επίκτητος, Πάρις Πλατανιώτης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τι απροσδιόριστη θλίψη,
όταν ακούει κανείς ανούσιες λέξεις
να βγαίνουν από χιλιάδες χείλη
να αιωρούνται χωρίς τάξη
να στοιβάζονται στον αγέρα,
σαν τα ψαρόνια που ζωγραφίζουν κατά μυριάδες
σχήματα στον ουρανό και μετά
να διαλύονται ήσυχα ήσυχα στο βάθος του ορίζοντα.

Και τι ωραία θλίψη,
όταν σκέφτεται κανείς ότι είναι αδύνατο
να συγκρίνει αυτά τα σκουρόχρωμα πτηνά
που κινούνται σαν τα σύννεφα
που κυκλοφορούν στους δρόμους τ' ουρανού
στα ρεύματα του αγέρα
ή σαν τα φθινοπωρινά φύλλα
που σέρνει ο άνεμος στην ακανόνιστη τρελή φορά του.

Και πέρα απ' όλα αυτά,
τι απέραντη απογοήτευση όταν συνειδητοποιεί κανείς
ότι αυτές οι σκιές μπορεί να είναι αντανάκλαση
των θλιβερών σκέψεων που κάνουν οι άνθρωποι
όταν βολτάρουν δήθεν αμέριμνοι
το απόγευμα της Κυριακής στον παραλιακό δρόμο
της όμορφης αλλά κρύας και απρόσωπης πόλης
αυτών των ανθρώπων που αδυνατούν
ν' ακούσουν τον βρυχηθμό της μοναξιάς
αυτού του αλλόκοτου περιφερόμενου σμήνους κοπαδιού καρδιών.

Θεσσαλονίκη 10 Οκτωβρίου 2023

Δημοσίευση στο stixoi.info: 10-10-2023