Το υγρό (μου) πύρ

Δημιουργός: horseman, Στέλιος Κοντοδήμος - horsemans

Από τις διαδρομές της Ψυχής μου...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Διέσχισε όλες της ηπείρους της ζωής σας…
Οι στεγνές σας στέρνες γέμισαν απ’ την ύπαρξη του...
Το ρουφούσατε λαίμαργα, ασταμάτητα…
Απλώθηκε ξεχείλισε σκόρπισε έξω απ’ αυτές…
Ρυάκια φτιάξατε μ’ άπειρες κατευθύνσεις…
Τ΄ οδηγήσατε στην άγονη σας γή…
Στα δέντρα τα φύλλα είχαν χλομιάσει…
Οι ρίζες ξεκολλούσαν απ’ το χώμα…
Αναζητούσαν να χυθεί μέσα τους να πλεχθεί μαζί τους…
Δεν είχαν ζωή ζητούσαν την δική του...

Περιπλανήσεις στα άδεια λαρύγγια σας...
Σκορπά νοτίζοντας τα σκοτεινά σπλάχνα σας...
Τα κύτταρα σας απέραντη έρημος ...
ξεπλύνετε τους άπειρους κόκκους σας...
Που είχαν το γκρίζο χρώμα του ψυχρού ατσαλιού...
Στερημένες, μίζερες ανάσες...
Λεηλατούν την υγρασία του...
Καπηλεύονται την ζωή του...
Στερεύει η πηγή του από την ασυδοσία σας...
Ως και τα τοιχώματά της ραγίζουν...
Ανοίγει ο υμένας της γέννεσης της...
Κατακρεουργήτε την αγνότητα...
Η σκέψη σας αχόρταγη λεηλατεί...
Λάβαρο η ανεξέλεγκτη κατάκτηση...
Λάβαρο νωπό απ’ την ζωή του...

Είναι το βίαιο πέρασμά σας...
Είναι το μοναδικό λάφυρο σας...
Είναι το δάκρυ μου...

Στέλιος Κ.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 28-09-2006