Για τις αγάπες ποταμούς

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλημέρα φίλοι μου, να είστε καλά, σας ευχαριστώ όλους.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πάνω στη πέτρα κάθισα
και γύρεψα τον ήλιο
στις αναμνήσεις χάθηκα
για να βρω ένα βασίλειο.

Να μοιράζουν την αγάπη
να σκορπούν τον έρωτα
να είναι ζωντανά τα πάθη
και μυστικά αφανέρωτα.

Για πούλιες και φεγγάρια
τη γλύκα που χει το φιλί
για τα χρυσά σιτάρια
που διψάσαμε πολύ.

Διψάσαμε για τη ζωή
για ένα τετράφυλλο τριφύλι
διψάσαμε για χαραυγή
για ονειρεμένο δείλι.

Κι` έτσι στεγνοί με λίγο φως
ζηλέψαμε όλα τα πουλιά
να γίνει η πλάση αδερφός
με γλυκολάλητη μιλιά.

Διψάσαμε στα κύματα
για του λαιμού σημάδι
για τα δικά ανομήματα
για δυο σπυριά σιτάρι.

Πάνω στη πέτρα τη καυτή
ψάξαμε μια ψιχάλα
του έρωτα που ήταν γιορτή
στη χωματένια μας τη σκάλα.

Κι` είχαν περάσει οι καιροί
σκοτώθηκε το καλοκαίρι
έμεινε μόνο ένα κερί
που τα σημάδια φέρει.

Για τις αγάπες ποταμούς
στα λυπημένα μάτια
και ζήσαμε στους χωρισμούς
καρδιές κουρέλια και κομμάτια.

Μες στη δική μας τη καρδιά
έτρεχε πικρό ένα δάκρυ
ήτανε τα καρφιά καυτά
κι` απουσία, πάνω γράφει

8-11-2023
Αδαμοπούλου Γεωργία

Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-11-2023